Evde Yaşayan Yaşlı Bireylerde Yalnızlık ve Yaşam Doyumu İlişkisi

Abstract

Amaç: Bu çalışma evde yaşayan yaşlı bireylerde yalnızlık ve yaşam doyumu ilişkisini değerlendirmek amacıyla yapılmıştır.Materyal ve Metot: Tanımlayıcı tipteki araştırmanın örneklemini Ocak-Mart 2020 tarihleri arasında Ankara’da evde yaşayan 60 yaş ve üzerindeki 354 yaşlı birey oluşturmuştur. Verilerin toplanması “Birey Bilgi Formu”, “Yaşlılar İçin Yalnızlık Ölçeği”, “Yaşam Doyumu Ölçeği kullanılmıştır.Bulgular: Bu çalışmada erkek, evli ve eğitim düzey düşük olan yaşlı bireylerde yalnızlık düzeyinin daha fazla olduğu belirlendi (p<0,05).Gelir düzeyi düşük, sosyal güvencesi olmayan ve sosyal medya kullanmayan yaşlılarda ise yaşam doyumunun daha düşük olduğu belirlendi (p<0,05). Ayrıca yaşlı bireylerin yalnızlık ölçeği duyusal yalnızlık alt boyutu puan ortalamaları ile yaşam doyumu ölçeği puan ortalamaları arasında zayıf derecede, pozitif yönde (r:0.384,p:0.000<0.05) ve sosyal yalnızlık alt boyut puan ortalaması ile ise orta derecede negatif yönde anlamlı bir ilişki olduğu bulunmuştur ( r:-0.437,p:0.000).Sonuç: Bu çalışma yaşlı bireylerde yaşam doyumu ve yalnızlık düzeyinin bazı tanıtıcı özelliklere göre farklılık gösterdiğini ve sosyal yalnızlık ve emosyenel yalnızlığın yaşam doyumu ile ilişkili olduğunu göstermiştir. Bu sonuçlar doğrultusunda yaşlı bireylere yönelik sosyal desteklerin artırılması ve sosyal medyanın bilinçli ve güvenli kullanımına teşvik edilmesi önerilmektedir.