Eğimli Kök Kanallarında Dört Farklı Döner Alet Sisteminin Şekillendirme Yeteneklerine Farklı Apikal Boyutların Etkisinin Değerlendirilmesi

Abstract

Giriş: Mekanik şekillendirme kök kanal tedavisinin önemli bir basamağıdır. Etkili dezenfeksiyon amacıyla apikal genişletme önerilmektedir. Bu çalışmanın amacı, PTG, PTN, RS ve BR döner alet sistemlerinin 40 apikal uç boyutuna kadar olan eğelerinin eğimli kök kanallarındaki şekillendirme yeteneklerini incelemektir. Materyal ve Metot: Çalışmada, mandibular molar dişe ait 60 adet MB kanalın mekanik şekillendirme işlemi öncesinde KIBT görüntüsü alındı ve kanal eğim açıları hesaplandı. Sonra örnekler açılarına göre, randomize olarak 4 gruba ayrıldı (n=15) ve 40 apikal uç boyutuna kadar şekillendirildi. Şekillendirme sırasında her eğeden sonra KIBT görüntüsü alındı ve kanalların başlangıç açılarına göre açısal değişimleri hesaplandı. İstatistiksel anlam düzeyi p=0.05 olarak belirlendi. Bulgular: Apical uç boyutu arttıkça kök kanal eğimlerinde düzleşme gözlendi.25 apikal uç boyutundaki aletler karşılaştırıldığında; RS ve BR(25/04) kök kanallarında PTG’ye göre daha az oranda kök kanallarını düzleştirirken, PTN ve BR(25/06)’nın diğer sistemlerden daha fazla oranda düzleşmeye neden olduğu belirlendi. 30 apikal uç boyutundaki aletler karşılaştırıldığında; RS’nin en az, PTN’nin ise en çok düzleşmeye neden olduğu tespit edildi. 40 apikal uç boyutundaki aletler karşılaştırıldığında; PTG ve RS, PTN ve BR'den(40/02)daha az düzleşmeye neden olurken,BR(40/04)’nin en fazla düzleşmeye neden olan eğe olduğu belirlendi. Sonuç: Bu çalışmada incelenen tüm sistemler, apikal boyut arttığında daha fazla düzleşmeye neden olmaktadır. PTG ve RS diğer sistemlere göre daha umut verici sonuçlar ortaya koyarken, sonuçların taper ve uç boyutuna göre değişiklik gösterdiği ifade edilebilir.