4-6 Yaş Çocuklarının Dijital Oyun Bağımlılığı Eğilimlerinin Problem Davranışlarını Yordayıcı Etkisi
Affiliation:
1. MİLLİ EĞİTİM BAKANLIĞI
Abstract
Bu araştırmada, 4-6 yaş aralığındaki çocukların dijital oyun bağımlılığı eğilimlerinin problem davranışlarını yordayıcı etkisi incelenmiştir. Ayrıca, çocukların problem davranışlarının çeşitli değişkenlere göre farklılık gösterip göstermediği incelenmiştir. Katılımcı olmaya gönüllü 171 çocuk çalışma grubunu oluşturmuştur. Araştırmanın verileri, Genel Bilgi Formu, Okul Öncesi ve Anaokulu Davranış Ölçeği, Dijital Oyun Bağımlılığı Eğilimi Ölçeği aracılığıyla toplanmıştır. Araştırmanın korelasyon analizi bulgularında, çocukların dijital oyun bağımlılığı eğilimi toplamı ve çatışma, sürekli oynama alt boyutları ile problem davranış toplamı, sorunları ifade etme problemi alt boyutu, öğrenme problemi alt boyutu arasında; çocukların dijital oyun bağımlılığı eğilimi hayattan kopma alt boyutu ile problem davranış toplamı, öğrenme problemi alt boyutu arasında istatistiksel olarak pozitif yönlü orta derecede anlamlı ilişki belirlenmiştir. Regresyon analizleri ile, dijital oyun bağımlılığı eğiliminin çatışma, sürekli oynama, hayata yansıtma, hayattan kopma alt boyutlarının çocukların problem davranışlarını %28.9 oranında, sorunları ifade etme problemini %24.6 oranında, öğrenme problemini %36.9 oranında anlamlı biçimde yordadığı tespit edilmiştir. Çocukların problem davranışlarının cinsiyet, kardeş sayısı, anne-baba öğrenim durumuna göre değişken gruplarının sıra ortalamaları arasındaki farkın istatistiksel olarak anlamlı olduğu belirlenmiştir.
Publisher
Dokuz Eylul University
Reference117 articles.
1. Alpoğuz, D.U. (2014). Algılanan ana-baba tutumlarının ilköğretim öğrencilerinin okumaya yönelik tutumlarına ve Türkçe dersi akademik başarılarına etkisi [Yüksek lisans tezi]. Ahi Evran Üniversitesi. 2. Amato, P.R., & Rivera, F. (1999). Paternal involvement and children's behavior problems. Journal of Marriage and Family, 61(2), 375-384. https://doi.org/10.2307/353755 3. Anderson, C.A., Shibuya, A., Ihori, N., Swing, E.L., Bushman, B.J., Sakamoto, A., Rothstein, H.R., & Saleem, M. (2010). Violent video game effects on aggression, empathy, and prosocial behavior in eastern and western countries: A meta-analytic review. Psychological Bulletin, 136(2), 151–173. 4. Anselmi, L., Piccinini, C.A., Barros, F.C., & Lopes, R.S. (2004). Psychosocial determinants of behaviour problems in Brazilian preschool children. Journal of Child Psychology and Psychiatry, 45(4), 779–788. https://doi.org/10.1111/j.1469-7610.2004.00271.x. 5. Baranowski, T., Blumberg, F., Buday, R., DeSmet, A., Fiellin, L.E., Green, C.S., Kato, P.M., Lu, A.S., Maloney, A.E., Mellecker, R., Morrill, B.A., Peng, W., Shegog, R., Simons, M., Staiano, A.E., Thompson, D., & Young, K. (2016). Games for health for children-current status and needed research. Games Health J., 5(1), 1–12. https://doi.org/10.1089/g4h.2015.0026.
|
|