Ocena wskaźników przydatności opasowej i jakości rzeźnej jałowic towarowych po buhajach rasy limousine

Abstract

Celem pracy była ocena wskaźników przydatności opasowej i wartości rzeźnej 53 jałówek mieszańców phf cb z rasą limousine żywionych półintensywnie. Uzyskane wyniki w zakresie przyrostów dobowych, wieku uboju, masy ubojowej, masy tuszy ciepłej i jej wydajności oraz uformowania i otłuszczenia tusz analizowano w zależności od systemu utrzymania, udziału genów rasy limousine, masy urodzeniowej i masy ciała po zakończeniu opasu. Stwierdzono, że jałówki o 75% udziale genów limousine osiągnęły najwyższą masę ubojową i masę tuszy oraz najlepsze umięśnienie i największe otłuszczenie. Większą masą tuszy ciepłej i lepszym umięśnieniem charakteryzowały się jałowice utrzymywane bez uwięzi. Z kolei tusze jałowic utrzymywanych luzem charakteryzowały się istotnie (P ≤ 0,05) większym otłuszczeniem (11,53 pkt, klasa 4–) w porównaniu ze zwierzętami utrzymywanymi na uwięzi (10,32 pkt, klasa 4), jak również uzyskiwały istotnie (P ≤ 0,05) większą wydajność rzeźną (61,2% vs. 60,2%). Stwierdzono, że jałówki o większej masie urodzeniowej uzyskiwały istotnie (P ≤ 0,05) większą masę ubojową. Przeprowadzona analiza wykazała, że oceniane jałówki uzyskały średnią masę ubojową ponad 475 kg w ciągu 20 miesięcy. W klasyfikacji EUROP ich tusze zostały ocenione na U i R. Ponadto odznaczały się wysoką wydajnością rzeźną wynoszącą ponad 60 % przy otłuszczeniu tuszy w klasie 3 i 4 (klasy otłuszczenia EUROP).