Produkcyjność soi uprawianej metodą proekologiczną i konwencjonalną w zależności od rozstawy rzędów

Abstract

Soja (Glycine max (L.) Merr.) jest rośliną bobowatą cenioną m.in. za dużą wartość odżywczą nasion. Odgrywa ważną rolę w płodozmianie, poprawiając żyzność i strukturę gleby. Dlatego kluczowe znaczenie mają badania ukierunkowane na wyznaczenie optymalnych warunków agrotechnicznych dla uzyskania wysokich plonów tej rośliny. Celem przeprowadzonych badań była ocena plonowania dwóch odmian soi wysiewanych w zróżnicowanej rozstawie rzędów w warunkach uprawy metodą proekologiczną i konwencjonalną. Czteroletnie badania polowe udowodniły, że uprawa metodą konwencjonalną oddziaływała korzystniej niż proekologiczną na wielkość plonu nasion, obsadę roślin po wschodach, liczbę strąków z rośliny oraz liczbę i masę nasion z rośliny. W uprawie proekologicznej soja znacznie wyżej zawiązywała strąki. Lepiej plonującą okazała się odmiana Merlin niż Aldana (o 43,4%), u której korzystniej kształtowały się również elementy struktury plonu i łanu, z wyjątkiem masy 1000 nasion. Istotnie większy plon nasion soi uzyskano w rozstawie rzędów 22,5 cm niż 35 cm.