Affiliation:
1. Ordu Üniversitesi GSF Resim Bölümü
Abstract
Sanat, güzeli göstermeyi amaçlamıştır. Güzel, evren ile insanın uyumu sayılmıştır. Çirkin ise aşağı düzeyde görülmüştür. Çirkin, güzelin olmadığı yerde olmuştur. Çirkin, güzelin zıttıdır. Ona karşıdır. Çirkin şeytani olan ile ilgilidir. Çirkinin estetik olarak düşünülmesi modern sanata özgü olmuştur. Çirkin olan, biçimsiz, grotesk, gerçeküstü, kaba olmuştur. Estetik açıdan çirkinin duygusunun ilgiye değer görülmesi güzelin düşüşüyle ilgilidir. Güzel, modern kültürde, idealist estetiğin konusu olarak kalmıştır. Güzel, klasizmdir. Güzel, tarihüstüdür. Modern sanat ise çirkine önem vermiştir. Çünkü güzelin anlamı değişmiş, geçmişten kalan anlamı önemsizleşmiştir. Bu çalışma çirkinin bu tanımından hareket ediyor. Çirkin, krizin ürünüdür. Bu kriz güzelin krizidir. Çalışma modern sanattan günümüze resim sanatında çirkinin ele alınışı incelemektedir. Değer olarak çirkin, insan sorunu olarak çirkin ve nihilizmi aşmak olarak çirkin olarak tanımlar ve değerlendirmeler önermektedir. Seçilen sanat eserlerin öne sürülen iddiaların gösterimiyle ilgili düşünülmüştür. Çalışma sonuç olarak çirkinin güzelin benzeri olmadığını, farklı bakış açıları ve olanakların imkanı olduğunu önermektedir.
Reference51 articles.
1. Kaynakça
Adorno, T. ve Horkheimer, M. (2014). Aydınlanmanın Diyalektiği. (Nihat Ülner ve Elif Öztarhan Karadoğan, Çev.). Kabalcı Yayınları.
2. Alt, P. A. (2016a). Aydınlanma ve Psikoloji Şeytanın Yeni Marifetleri. (Sabri Yücesoy, Çev.). Sel Yayınları.
3. Alt, P. A. (2016b). Her Şeyin Başlangıcı: Şeytanın Düşüşü ve Kötünün Doğuşu. (Sabri Yücesoy, Çev.). Sel Yayınları.
4. Arya, R. (2014). Abjection and Representation. Palgrave Macmillan.
5. Atbakan, B. U. (2019). Nietzsche’nin Perspektifinden “Güzel”in Ölçütü Olarak Güç İstenci. (Edt. Gamze Keskin). Estetik Üzerine Yazılar içinde, 223-253. Alfa Yayınları.