Resilience, Wisdom and Problem-Focused Coping in Emerging Adulthood: A Path Analysis

Abstract

Bu çalışma, beliren yetişkinlikte bilgelik algısı, stresle problem odaklı başa çıkma ve kendini toparlama gücü arasındaki ilişkiye dair hipotetik bir modelin sınanmasını amaçlamaktadır. Araştırma kapsamında sınanan hipotetik model, Uyum Sağlayıcı Süreç Olarak Başa Çıkma Modeli’nden yola çıkılarak meydana getirilmiştir. Araştırma modeli ilişkisel tarama modelidir ve çalışma grubunu 18-29 yaş arasında, en az bir stres verici yaşam olayı yaşamış olduğunu belirten 375 birey oluşturmuştur. Araştırmada veri toplama aracı olarak, Kendini Toparlama Gücü Ölçeği, Stresle Başa Çıkma Ölçeği, Kendine Yönelik Bilgelik Algısı Ölçeği ve katılımcıların sosyo-demografik bilgileri ile stres verici yaşam olayı yaşama durumları hakkında bilgi edinmek için oluşturulan kişisel bilgi formu kullanılmıştır. Araştırmanın temel sonucuna göre, beliren yetişkinlikte bilgelik algısının stresle problem odaklı başa çıkma stratejisi üzerinde; stresle problem odaklı başa çıkma stratejisinin de kendini toparlama gücü üzerinde anlamlı etkisi bulunduğu; bilgelik algısının stresle problem odaklı başa çıkma stratejisindeki değişkenliğin %58’ini, kendini toparlama gücündeki değişkenliğin %38’ini; stresle problem odaklı başa çıkma stratejisinin ise kendini toparlama gücündeki değişkenliğin %65’ini açıkladığı ortaya konulmuş; araştırmanın bulguları alan yazın ışığında tartışılmış ve uygulama önerileri sunulmuştur.