Türkiye’de Gençliğin Toplumsal Değişimi: 2011-2023 TÜİK İstatistiklerine Dayalı Bir İnceleme

Abstract

Bu araştırma genç nüfusun sosyolojik değişimini; demografi, eğitim, iş gücü, istihdam, yaşam memnuniyeti, evlilik ve aile yaşamı gibi göstergeler bakımından değerlendirmeyi amaçlamaktadır. Bu amaçla 2011-2023 yıllarında Türkiye İstatistik Kurumu tarafından yayınlanan 15-24 yaş grubundaki gençlerle ilgili istatistiki veriler incelenmiştir. Çalışmada söz konusu göstergelerdeki değişim ve değişkenler arasındaki ilişkiler özellikle Avrupa Birliği ülkeleri ile de mukayeseler yapılarak tartışılmıştır. Araştırma bulguları, genç nüfus oranında belirgin bir azalma olduğunu göstermektedir. Bu durum, kadınların iş gücüne artan katılımı, doğum oranlarının düşmesi ve gençlerin yaşam tarzı tercihlerinin değişmesi gibi faktörlerle açıklanmaktadır. Araştırma, genç nüfustaki gerilemenin orta ve uzun vadedeki sosyoekonomik etkilerinin yanı sıra eğitim, iş gücü ve iş piyasası arasındaki uyum ihtiyacına da dikkat çekmektedir. Gençlerin eğitim seviyesinde belirgin bir artış gözlenmesine rağmen, bu durum iş piyasasında gençler için istenilen ölçüde yeterli iş fırsatlarına dönüşmemiş görünmektedir. Araştırma ayrıca genç nüfusun yaşam memnuniyetinde sosyal ve kültürel unsurlara dikkat çekerken, gençlerin evlilik yaşını ve ilk anne olma yaşını ertelemelerini, sosyoekonomik ve kültürel dönüşümünün bir göstergesi olarak tartışmaktadır. Türkiye'de genç nüfusun son 15 yıldaki demografik değişiminin önemli zorluklar ve uzun vadeli riskleri beraberinde getirdiği görülmektedir. Özellikle nüfus artış hızındaki gerileme, gençlerin hayat becerilerinin düşüklüğü ve kültürel dönüşümün uzun vadeli sonuçları dikkate alındığında; eğitimdeki büyümenin yeni çağın gerektirdiği ihtiyaçlarla uyumu, gençlerin sosyal duygusal becerilerinin güçlendirilmesi ve bu becerileri düzenli olarak izlemeye yönelik mekanizmaların kurulması, gençliğin psikolojik, sosyal ve kültürel dönüşümünü izlemek üzere kapsamlı boylamsal araştırma programlarının geliştirilmesi, gençlik istatistiklerinin çeşitliliğin ve niteliğinin artırılması, aile kurumunun güçlendirilmesi ve kültürel yapının korunması gibi politika alanlarının önemi giderek artacaktır.