Affiliation:
1. GIRNE AMERICAN UNIVERSITY, FACULTY OF LAW, DEPARTMENT OF LAW
Abstract
Teknolojik olarak gelişmiş silahlı kuvvetler, savaşçıyı canlı bir organizma olarak geliştirmenin yollarını keşfetmeye başladı. İlgili uygulamalar onları eğitim ve ekipman gibi performansı iyileştirmenin daha geleneksel yollarından ayıran, biyomedikal insan performansının geliştirilmesi olarak adlandırılabilir. İnsan geliştirme teknolojileri, hem askeri bağlamda hem de daha geniş anlamda toplumda bir dizi etik, hukuki ve sosyal sorunu gündeme getirmektedir. Askeri bağlamda, silahlı çatışma hukuku kapsamında sorunlar ortaya çıkmaktadır. İnsan geliştirmeye kısa bir kavramsal ve teknik arka plan sağladıktan sonra, bu makale iki geniş soru sorarak insan geliştirmeyle ilgili bir dizi uluslararası insancıl hukuk sorununu ele almaktadır: İlk olarak, uluslararası insancıl hukuk savaşçıların geliştirilmesini yasaklıyor mu yoksa kısıtlıyor mu? İkincisi, eğer savaşçılar bir şekilde geliştirilirse, bunun uluslararası insancıl hukuk kapsamında ne gibi sonuçları olur?
Publisher
Turkish National Defense University
Reference79 articles.
1. Akerson, D. (2014). Applying Jus in Bello Proportionality to Drone Warfare. Oregon Review of International Law, 207.
2. Arkin , R. (2010). The Case for Ethical Autonomy in Unmanned Systems. Journal of Military Ethics, 332.
3. Baxi, U. ( 2012). Human Rights in a Posthuman World. Oxford: Oxford University Press.
4. Beah, I. (2007, 01 14). The Making, and Unmaking, of a Child Soldier. International Herald Tribun, s. 33.
5. Bendovschi, A. (2015). Cyber-Attacks – Trends, Patterns and Security Countermeasures. Procedia Economics and Finance, 24.