Affiliation:
1. SAĞLIK BİLİMLERİ ÜNİVERSİTESİ, HAMİDİYE ULUSLARARASI TIP FAKÜLTESİ, DAHİLİ TIP BİLİMLERİ BÖLÜMÜ, İÇ HASTALIKLARI ANABİLİM DALI, ENDOKRİNOLOJİ VE METABOLİZMA HASTALIKLARI BİLİM DALI
2. SAĞLIK BİLİMLERİ ÜNİVERSİTESİ, ANKARA SAĞLIK UYGULAMA VE ARAŞTIRMA MERKEZİ, DAHİLİ TIP BİLİMLERİ BÖLÜMÜ, İÇ HASTALIKLARI ANABİLİM DALI, ENDOKRİNOLOJİ VE METABOLİZMA HASTALIKLARI BİLİM DALI
Abstract
Glukoz, beyin tarafından kullanılan ana maddedir ve bu nedenle, glikoz konsantrasyonlarını korumak için çok sayıda düzenleyici mekanizma mevcuttur. Temel düzenleyici mekanizmalar insülin salınımının kesilmesi, glukagon sekresyonu, kortizol ve büyüme hormonu salınımıdır. Bu düzenleyici mekanizmalar başarısız veya kusurlu olduğunda, hipoglisemi ortaya çıkar. Diyabet tedavisi alan hastalar hariç tutulursa, hipoglisemi nadir bir sendromdur ancak önemli morbitidilere neden olabilir. Spontan hipoglisemilerde tanı ve tedavide zorluklar yaşanmaktadır. Bu nedenle hastanın klinik, laboratuvar ve görüntülemelerinin incelendiği tam bir değerlendirme gerekir. Hipogliseminin semptomları spesifik değildir ve bu nedenle, hipoglisemi için bir değerlendirmeye başlamadan önce Whipple triadının varlığını belirleyerek hipoglisemiyi doğrulamak önemlidir. Whipple triadı hipoglisemi ile tutarlı semptomlar, plazma glikoz seviyesinin 55 mg / dl'den düşük olması ve semptomların plazma glikoz seviyesinin yükseltilmesi sonrasında düzelmesi bileşenlerinden oluşur. Hipoglisemi değerlendirmesi semptomların kendiliğinden ortaya çıktığı anda yapılmalıdır. Bu mümkün değilse, 72 saat uzamış açlık testi ile hipoglisemi ortaya çıkarılmaya çalışılır. Post prandiyal hipoglisemiden kuşkulanıldığında ise karışık yemek testi (mixed-meal test) de uygulanabilir. Endojen hiperinsülinemik hipogliseminin nedenleri arasında insülinoma, post-bariatrik hipoglisemi ve non-insülinoma pankreatik hipoglisemi sendromu bulunur. Endojen hiperinsülinemi tespit edilen hastalarda tanısal görüntüleme çalışmlaları da yapmak gerekir. Otoimmün hipoglisemi sendromu klinik ve biyokimyasal olarak insülinomaya benzer, ancak yüksek seviyelerde insülin antikorları ve plazma insülini ile ilişkilidir. Hipogliseminin diğer önemli nedenleri arasında; ilaçlar, adacık hücreli dışı tümörler, hormonal eksiklikler, kritik hastalıklar ve faktisiyöz hipoglisemi bulunur. Hipoglisemi ataklarının önlenmesi için etiyolojiyi belirleyecek tanısal çalışmalar yapılmalıdır. Hipogliseminin altında yatan nedeni bulmak bize mekanizmayı da gösterir ve uygun tedavinin seçilmesini sağlar. Bu derlemede diyabetik olmayan hastalarda hipogliseminin patogenezi ve yönetimine genel bir bakış sunuyoruz.
Publisher
Afyon Kocatepe University