Evaluation of The Relationship Between Formaldehyde Exposure and Memory Disorder In Pathology Laboratory Employees

Abstract

Amaç: Mersin ili patoloji laboratuvarları çalışanlarında formaldehit maruziyeti ile bellek bozukluğu arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi amaçlandı. Yöntem: Kesitsel tipteki bu çalışmanın verileri Mayıs-Eylül 2016 aylarında toplandı. Araştırmanın evrenini oluşturan altı kamu ve bir özel patoloji laboratuvarı çalışanlarının tamamı (n= 98) çalışmaya alındı. Sosyodemografik ve çalışma hayatıyla ilişkili özelliklerin belirlenmesi için 36 sorudan oluşan anket formu kullanıldı. Formaldehit ortam ölçümü, yaka kartı ölçüm yöntemi ile saptandı. Öğrenme ve bellek durumu ise işitsel sözel öğrenme testi kullanılarak değerlendirildi. İstatistiksel değerlendirmede, tanımlayıcı istatistikler, Kolmogorov - Smirnov testi, Mann Whitney U testi, Spearman ve Pearson Korelasyon analizi kullanıldı. Bulgular: Araştırmaya katılan patoloji çalışanlarının yaş ortalaması 40.06±9.09 (21.0 - 64.0) yıl, %63.3’ü kadın ve %51.0’i üniversite/yüksekokul mezunuydu. Çalışanların formaldehit ölçüm sonucu ortancası 0.030 ppm (0.004 - 4.400), öğrenme puan ortalaması 11.2±0.1, kısa süreli bellek puan ortalaması 12.2±2.2, uzun süreli bellek puan ortalaması 12.3±2.2 idi. Formaldehit ölçüm sonuçları lokal havalandırması olanlarda, genel havalandırması olanlarda ve kamuda çalışanlarda daha düşüktü. Çalışanların öğrenme, kısa süreli bellek ve uzun süreli bellek puanları ile toplam formaldehit ölçüm sonucu, formaldehit maruz kalma süresi ve formaldehit maruziyet indeksi arasında korelasyon olmadığı belirlendi. Meslek grupları ayrı ayrı değerlendirildiğinde, patologların ve histoloji teknikerlerinin toplam formaldehit maruz kalma miktarı ile öğrenme puanları arasında negatif yönlü bir korelasyon olduğu belirlendi (sırasıyla r= -0.484, p= 0.009 ve r= -0.299, p= 0.049). Sonuç: Patologlar ve histoloji teknikerleri formaldehit maruziyetine bağlı öğrenme bozukluğu açısından risk altındadır. Formaldehit maruziyet riskini azaltmak için havalandırma sistemi kurulmalı ve doku fiksasyonu için alternatifler değerlendirilmelidir.