Rozwój i perspektywy współpracy międzyregionalnej między Unią Europejską a MERCOSUR

Abstract

Procesy regionalizmu w dzisiejszej dynamice obszaru politycznego i gospodarczego są istotne dla zrozumienia współpracy międzyregionalnej i ogólnego porządku globalne-go. Należy zauważyć, że stosunki międzyregionalne są zjawiskiem stosunkowo no-wym. Zostały zintensyfikowane od czasu zimnej wojny, która dała początek zjednoczeniu regionalnemu, regeneracji starszych regionów i współpracy międzyregionalnej. Współpraca UE z MERCOSUR opiera się nie tylko na aspektach politycznych i gospodarczych, ale ma również powiązania historyczne i kulturowe, ze współpracą na poziomie transgranicznym. Rosnąca współpraca regionalna pomiędzy poszczególnymi krajami promuje również formy międzyregionalnej kooperacji, ze szczególnym uwzględnieniem regionów rozwijających się, takich jak Ameryka Łacińska. Ważne jest zatem rozpoznanie priorytetowych obszarów i przejawów współpracy między UE a jedną z najważniejszych organizacji regionalnych w Ameryce Łacińskiej – MERCO-SUR. Współpraca polityczna między UE a MERCOSUR zaczęła rozwijać się później niż współpraca gospodarcza, ale obecnie jest intensywnie podtrzymywana, jest zinstytucjonalizowana ze strukturami i agendą, co zapewnia bezstronne międzyregionalne współdziałanie i umożliwia szybsze osiągnięcie konsensusu. Współpraca polityczna na dwóch poziomach, regionalnym i rządowym, zapewnia intensywną debatę w szerokim spektrum zagadnień. Między innymi, obejmuje szeroki zakres tematów, takich jak prawa człowieka, zmiany klimatu, migracja, handel ludźmi i przemyt broni, narkotyki itp. Analiza wskaźników gospodarczych UE i MERCOSUR, porozumień politycznych, ich dokumentów regulujących i strategicznych planów współpracy pokazuje, że sektor gospodarczy pozostaje głównym obszarem. W związku z tym, aby utrzymać aktywne współdziałanie, organizacje muszą wspierać podstawową ideę budowania relacji, której towarzyszy bardziej proaktywna polityka handlowa, wpływająca na rynki i rozwój dialogu politycznego.