Abstract
Nawet jeżeli integrację poznania rozproszonego z mechanistycznymi koncepcjami wyjaśniania można uznać za ruch interesujący, a w przypadku powodzenia prowadzący do niebanalnego rozszerzenia kognitywistycznych badań nad poznaniem, to z perspektywy teoretyka poznania rozproszonego należy uznać ten ruch za ryzykowny. W poniższej pracy, w dyskusji z propozycją Witolda Wachowskiego (2022), postaram się przedstawić ryzyko, z jakim wiąże się wspomniana integracja i zaproponuję rozwiązanie alternatywne, polegające na połączeniu rozproszenia poznania z teorią sieci. Teoria ta, w mojej opinii, pozwala na bardziej owocne badanie wzorców rozproszenia poznania.
-----------------------------------------
Zgłoszono: 26/09/2023. Zrecenzowano: 26/03/2024. Zaakceptowano do publikacji: 10/06/2024.
Publisher
Uniwersytet Kardynala Stefana Wyszynskiego
Reference42 articles.
1. Abriszewski, K. (2008). Poznanie, zbiorowość, polityka: analiza teorii aktora-sieci Bruno Latoura. Universitas.
2. Afeltowicz, Ł., Wachowski, W. (2015). How far we can go without looking under the skin: The bounds of cognitive science. Studies in Logic, Grammar and Rhetoric, 40(1), 91-109.
3. Baetu, T.M. (2015). The completeness of mechanistic explanations. Philosophy of Science, 82(5), 775-786.
4. Barabasi, A.-L., Banabeau, E. (2003). Sieci bezskalowe. Świat Nauki, czerwiec 2003.
5. Bechtel, W. (2019a). Analysing network models to make discoveries about biological mechanisms. The British Journal for the Philosophy of Science, 70(2), 459-484.