Prawo do swobodnego wyboru prawnika (pełnomocnika) przez ubezpieczającego w postępowaniu mediacyjnym – uwagi na tle wyroku Trybunału Sprawiedliwości z 14 maja 2020 r. w sprawie C‑667/18

Abstract

Celem niniejszego artykułu jest prezentacja najważniejszych tez wyroku Trybunału Sprawiedliwości z dnia 14 maja 2020 roku (sygnatura sprawy: C 667/18) w przedmiocie swobody wyboru prawnika w postępowaniu mediacyjnym, jak również odniesienie tych wniosków do właściwych regulacji prawnych w Polsce. Trybunał, analogicznie do wcześniejszych wyroków, których kanwą była umowa ubezpieczenia ochrony prawnej, zastosował szeroką interpretację pojęć użytych w poszczególnych przepisach dyrektywy Solvency II, powołując się na konieczność zagwarantowania interesów ubezpieczonych. W wyniku takiej wykładni sąd unijny uznał, że mediacja wchodzi w zakres pojęcia postępowania, a co za tym idzie również w takim trybie ugodowego rozwiązywania sporów ubezpieczonemu przysługuje prawo swobodnego wyboru prawnika. Wartykule przedstawiono także ocenę przepisu art. 27 ust. 3 ustawy o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej gwarantującego w polskim porządku prawnym omawianą postać swobodnego wyboru prawnika, wraz z wnioskami de lege ferenda na podstawie komentowanego orzecznictwa trybunału luksemburskiego.