Affiliation:
1. Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi Hukuk Fakültesi
Abstract
Geleneksel anlamda bitişik bölge kıyı devletinin, karasularına bitişik ancak açık denizlerin parçası olarak kabul edilen bir deniz alanında, kara ülkesi ve karasularındaki gümrük, maliye, göç ve sağlığa ilişkin hukuk kurallarının ihlallerini önleme ve cezalandırma hususunda uygulama yetkileri kullandığı bir deniz alanı olarak kabul edilmiştir. Birleşmiş Milletler Deniz Hukuku Sözleşmesi (BMDHS) ve Su Altı Kültürel Mirasın Korunmasına İlişkin UNESCO Sözleşmesi’nin kabul edilmesinin ardından ise yalnızca su kütlesinde kullanılabilen uygulama yetkilerine kültürel mirasın korunması bakımından deniz yatağı ve toprak altı da dahil olmuş ve bu alanlarda uygulama yetkilerinin yanında düzenleme yetkilerinin kullanılabilmesinin önü açılmıştır. Bu makalede bitişik bölgenin ve bu bölgede kullanılan yetkilerin hukuki niteliği, arkeolojik bitişik bölge kavramı da dikkate alınarak çok taraflı sözleşmeler, bölgesel andlaşmalar ve devlet uygulamaları çerçevesinde incelenmiştir.
Publisher
Ankara Haci Bayram Veli University
Reference49 articles.
1. Akipek S, Ulusal ve Uluslararası Hukuk Açısından Kültür Malları, Turhan, 1999.
2. American Institute for International Law, Project No. 12, Jurisdiction için bkz. American Journal of International Law Special Supplement, 20, 1926, s. 323-325.
3. Arend A, “Archaelogical and Historical Objects: The International Legal Implications of UNCLOS III”, Virgina Journal of International Law, 22(4), 1982, s. 777-804.
4. Avrupa Konseyi Andlaşmalar Serisi için bkz. Erişim Tarihi 23 Ekim 2023
5. Aznar M, “The Contiguous Zone as an Archaeological Maritime Zone”, International Journal of Marine and Coastal Law, 29(1), 2014, s. 1-51.