THE SUI GENERIS NATURE OF THE BRITISH CONSTITUTIONAL SYSTEM IN CHANGING ASPECTS AND THE FUTURE OF THE UNWRITTEN CONSTITUTION

Abstract

İngiliz anayasal sistemi, anayasa hukuku teorisinde her daim önemli örneklerden biri olagelmektedir. Söz konusu sistemi anlamak gayreti de bu çalışmanın temelini oluşturmaktadır. Bunun için öncelikle sistemin en kendine özgü yanlarından olan yazısız anayasayı anlamak başlangıç noktasıdır. Bu anayasa, mevzuat, önemli içtihatlar, anayasal teamüller ve birçok konvansiyondan oluşmakta ve özünde kısmen yazılı ancak tamamen kodifiye edilmemiş bir teamül düzenini barındırmaktadır. Dolayısıyla sistemin anayasal kaynaklarını ortaya koymak da bu anlamak gayretinin aşamalarındandır. İlaveten sistemin yazılı ayağını da oluşturan ve tarihsel düzlemde karşımıza çıkan temel anayasal metinlerin incelenmesi de gerekmektedir. Bu kendine özgü sistemin üzerine inşa edildiği “Parlamento Egemenliği” ve “Hukukun Üstünlüğü” ilkeleri de İngiliz anayasa hukukundaki özgün anlamları ile ortaya konulmalıdır. İşte bu sebep ve çerçevede çalışmada, yaşayan bir enstrüman olan organik anayasa, 21. Yüzyılın İngiltere’ye getirdiği siyasi ve toplumsal nedenlerle geçirmekte olduğu dönüşümle ele alınacak ve zamanla çok ırklı ve çok kültürlü bir şekle evrilen İngiltere’de AB’ye üye olma, yetki devirleri, AB’den ayrılma gibi pek çok köklü olay neticesinde yazılı anayasaya süregelen bir eğilimin mevcudiyeti tartışılacaktır.