Affiliation:
1. ESKİŞEHİR OSMANGAZİ ÜNİVERSİTESİ, EĞİTİM BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ, ÖZEL EĞİTİM (YL) (TEZSİZ) (ANADOLU ÜNV. ORTAK)
2. İSTANBUL AYDIN ÜNİVERSİTESİ
3. SAKARYA ÜNİVERSİTESİ
4. GAZİ ÜNİVERSİTESİ, SPOR BİLİMLERİ FAKÜLTESİ
Abstract
Amaç: Bu araştırmada, yerel yönetimlerin Covıd-19 küresel salgın döneminde sunduğu online egzersiz eğitim programına katılan kadınların Web 2.0 araçlarını kullanım deneyimlerinin incelenmesi amaçlanmıştır.
Yöntem: Araştırmada, nitel araştırma modellerinden fenomenoloji (olgu bilim) çalışması uygulanmış ve veri toplama aracı olarak yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu, İstanbul ili Gaziosmanpaşa Belediyesi, Kadın ve Aile Hizmetleri Müdürlüğünün sunduğu “Evde Kal, Sağlıklı Kal” isimli projede online egzersiz eğitim programından yararlanan 20 kadın arasından gönüllü olarak katılan 25-50 yaş arası 7 kadın oluşturmuştur. Katılımcılardan elde edilen verilerin analizinde içerik analiz yöntemi kullanılmıştır. 20 hafta süresince, haftada 2 gün online egzersiz programına düzenli devam eden kadınların ses kayıtlarından elde edilen veriler, 12 kategori altında toplanmıştır.
Bulgular: Bu temalar sırasıyla; “İnternet kullanım deneyimi”, “İnternet kullanım amacı”, “Küresel salgın dönemi öncesi internet kullanım süresi,” “Küresel salgın döneminde internet kullanım süresi”, “Web 2.0 araçları kurulum durumu”, “Web 2.0 araçlarını kullanımında destek”, “Web 2.0 araçlarına erişim”, “İletişim kurmada kullanılan Web 2.0 araçları”, “Web 2.0 araçları ile görüşme yapma deneyimi”, “Web 2.0 aracıyla online eğitime katılım”, “Uzaktan eğitim sürecinin olumsuz yönleri”, “Uzaktan eğitim sürecinin olumlu yönleri” olarak belirlenmiştir. Belirlenen temalardan ise, toplamda 37 alt tema elde edilmiştir.
Sonuç: Katılımcı kadınların çoğunluğu internet ve Web 2.0 araçlarını aktif olarak kullanmadıklarını ama küresel salgın ile birlikte eğitim, kurs vb. hizmetlere katılabilmek için Web 2.0 araçlarını zorunlu olarak kullanmaya başladıklarını belirtmişlerdir. Başlangıçta Web 2.0 aracı ile uzaktan eğitime katılımda yapabilecek miyim kaygısı yaşadıklarını dile getirmişler ve program kullanımda eğitmenin ve çocuklarının destekleriyle kullanmaya başladıklarını, eğitmenin olumlu iletişiminin program kullanımında oldukça etkili olduğunu ifade etmişlerdir. Ayrıca katılımcılar yüz yüze eğitimin samimiyet ve arkadaşlık ilişkileri kurmada daha etkili olduğunu, online eğitimin ise zaman ve mekân tasarrufu sağlamada önemli olduğunu vurgulamışlardır.
Anahtar Kelimeler: Web 2.0, covid-19, pandemi, fiziksel aktivite, nitel araştırma
Publisher
Ozsum Academic Publishing
Reference43 articles.
1. Altun, A. (2008). Yapılandırmacı öğretim sürecinde viki kullanımı. In International Educational Technology Conference (IETC), Eskişehir, Türkiye.
2. Arslan, A. (2015). “Eğitim ve Öğretimde Sosyal Medyanın Kullanımı”.Sosyalleşen Olgular, Sosyal Medya Araştırmaları 2, Ed. Ali Büyükaslan – Ali Murat Kırık, Çizgi Kitapevi Yayınları, Konya, ss. 191 – 221.
3. Atalı, L., Altuntaş, T. & Tarım, T. (2020). Koronavirüs (COVID-19) Salgını Sürecinde Büyükşehir Belediyelerinin Spor ve Fiziksel Aktiviteye Yönelik Hizmetlerinin İncelenmesi. FOCUSS Spor Yönetimi Araştırmaları Dergisi, 1 (1), 46-64. Retrieved from https://dergipark.org.tr/en/pub/focuss/issue/55523/760357
4. Arastaman G., Fidan İ.Ö., Fidan T. (2018). Nitel araştırmada geçerlik ve güvenirlik: Kuramsal bir inceleme. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(1), 37-75.
5. Bartlett-Bragg, A. (2006). Reflections on Pedagogy: Reframing practice to foster informal learning with social software. http://www.dream.sdu.dk/uploads/files/anne%20bartlett-bragg.pdf