İŞLENEMEZ SUÇ

Abstract

Suç yoluna giren fail bazen işlemeye kast ettiği suçun icra hareketlerini tamamlayamaz veya icra hareketlerini tamamladığı halde failin elinde olmayan sebeplerle netice gerçekleşmez. “Suça teşebbüs” olarak adlandırdığımız bu hukuki durumu düzenleyen, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 35. madde hükmü Kanun’da mevcut olmasaydı, suçta ve cezada kanunilik ilkesinin doğal bir sonucu olarak, icrasına başlanmış ve fakat failin elinde olmayan nedenlerle tamamlanamamış suçlardan dolayı failin cezalandırılması mümkün olmazdı. Bu durumda, tamamlanmış suça ilişkin ceza normu ile teşebbüse ilişkin normun bir araya gelmesiyle uygulanması mümkün olan suçun özel görünüş şekli söz konusudur. Hareketin suç tipi açısından suçu tamamlamaya elverişli olmasıyla suçun konusunun yokluğu birbirinden farklıdır. Hareketin elverişsizliği söz konusu olabilir; ancak, suçun konusunun elverişsizliği değil, yokluğundan bahsedilebilir. Suçun konusunun yokluğu ile “elverişsiz teşebbüs” aynı anlama gelmemekle birlikte, “işlenemez suç”; “elverişsiz teşebbüs”, “suçun maddi konusunun yokluğu” ve “özel faillik niteliğini taşımama” hallerini kapsayacak bir kavramdır.