Abstract
Soykırım suçunun uluslararası hukukta kabul edilen tanımı çerçevesinde, ulusal, etnik, ırksal veya dini bir grubu “tamamen veya kısmen yok etme kastı” şeklinde ortaya çıkan suçun manevi unsuru (mens rea), diğer unsurlardan bir adım öne çıkmaktadır. Zira manevi unsur, soykırım suçunun adam öldürme suçundan veya insanlığa karşı suçlar altında incelenebilecek diğer suçlardan ayrılmasını sağlayan öğesidir. Bu öneminden dolayıdır ki; öğretide soykırım suçu “mens rea suçu” olarak da anılmaktadır. Bununla birlikte, manevi unsurun somut olayda ispat edilmesi, failin suç işlediği sırada taşıdığı amacın, diğer bir deyişle zihinsel durumunun, ortaya konulmasını gerektirdiğinden çoğu zaman son derece güçtür. Buna ek olarak, niteliği gereği belli bir organizasyon ve belli bir yapılanma dahilinde, her seviyeden failin katılımını gerektiren soykırım suçu açısından, ilgili failin taşıması gereken grubu yok etme kastının içerik ve yoğunluğu da, bu fail için kabul edilecek standart bakımından manevi unsurun yorumlanmasını gerektirmekte olup, uygulama ve öğretide bu konuda çeşitli yaklaşımlar ortaya konulmuştur. Bu çalışmada, soykırım suçunun şüphesiz en ayırıcı özelliği olan manevi unsura ve bu unsurun yorumlanmasına dair yaklaşımlara daha yakından bakılmıştır.
Reference29 articles.
1. Akün, Neslihan Verda. “Uluslararası Hukukta ve Türk Hukuku’nda Soykırım (Jenosid) Suçu”, Milletlerarası Hukuk ve Milletlerarası Özel Hukuk Bülteni 24, no. 1 (2004): 53-70.
2. Alonzo-Maizlish, David. “In Whole or in Part: Group Rights, the Intent Element of Genocide, and the ‘Quantitative Criterion’”. New York University Law Review 77, no. 5 (2002): 1369-1403.
3. Ambos, Kai. “What does ‘intent to destroy’ in genocide mean?”, International Review of the Red Cross 91, no. 876 (2009): 833-858. doi: 10.1017/S1816383110000056.
4. Ateş Ekşi, Canan. Uluslararası Ceza Mahkemesinin İnsanlığa Karşı Suçlar Üzerindeki Yargı Yetkisi. Ankara: Seçkin Yayıncılık, 2004.
5. Aydın, Devrim. “The Interpretation of Genocidal Intent under the Genocide Convention and the Jurisprudence of International Courts.” The Journal of Criminal Law 78, (2014): 423-441. doi: 10.1350/jcla.2014.78.5.943.