A COMPARATIVE ANALYSIS OF CHANGING LEVELS OF COLLECTIVE BARGAINING ON HUMAN RESOURCES MANAGEMENT AND CONFLICT OF INDUSTRIAL RELATIONS

Abstract

İşçi ve işverenler arasındaki çalışma ilişkileri kaçınılmaz olarak birtakım sorunlar içermektedir. Bu sorunların kaynağında ise işçi ve işverenler arasındaki asimetrik güç ilişkisi bulunmaktadır. Söz konusu sorunların bertarafı noktasında ise bu güç dengesinin sağlanması öncelikler arasında başı çekmektedir. Güç dengesinin sağlanması bağlamında ise sosyal politika alanyazınında geniş bir yer tutan tekilcilik ve çoğulculuk yaklaşımları merkeze alınmaktadır. Söz konusu yaklaşımlardan tekilcilik yaklaşımı insan kaynakları yönetiminin, çoğulculuk yaklaşımı ise endüstri ilişkilerinde toplu ses mekanizması olarak görülen toplu pazarlığın bel kemiğini oluşturmaktadır. Ancak küreselleşme ve neo-liberal politikalar eşliğinde değişen dünya düzeninde sendikasızlaştırma ve insan kaynakları yönetiminin ağırlık kazandığı görülmektedir. Bu noktadan hareketle insan kaynakları yönetimin baskınlığı sonucu toplu pazarlık düzeyinin değişen yapısının ortaya konması bu çalışmanın amacını oluşturmaktadır. Bu bağlamda çalışmamızda sendikal yapılanma noktasında çeşitli açılardan öne çıkan İngiltere, İsveç, Almanya ve Türkiye özelinde yoğun bir literatür araştırması ve OECD verileri ile desteklenen karşılaştırmalı bir analiz yapılmıştır. Çalışmamız çerçevesinde özellikle 1980’li yıllardan itibaren toplu pazarlık kapsamının daraldığı ve ziyadesiyle yerel düzeye indirgendiği sonucunun yanı sıra devletler ekseninde de güç dengesinin ve dolayısıyla çalışma barışının korunması noktasında bir mücadele yetersizliği olduğu kanaatine varılmıştır.