Abstract
Osnovni cilj ovog rada bio je da se ispitaju etička uverenja psihologa koji se bave psihoterapijom u Srbiji, kao i efekat etičke pozicije i edukacije iz profesionalne etike na etička uverenja. Istraživanje je sprovedeno na uzorku od 204 psihologa (74.5% ženskog pola). Od instrumenata su korišćeni Upitnik etičkih uverenja i Upitnik etičke pozicije. Rezultati su pokazali da čak petina ispitanika smatra da je neetično prijavljivanje kolege, koji je prekršio profesionalnu etiku, Sudu časti. Kada su u pitanju seksualni višestruki odnosi, skoro svi ispitanici su uverenja da su oni neetični. Nalazi pokazuju i da psiholozi koji nisu pohađali edukativne kurseve imaju „blaža“ uverenja prema upuštanju u seksualne odnose sa klijentima i neetičnim postupcima u kliničkoj proceni. Takođe, ispitanici koji su pohađali kurseve procenjuju kršenje poverljivosti, u cilju zaštite drugih, u većoj meri etičnim. Sa druge strane, utvrđeno je da psiholozi koji zastupaju apsolutističku etičku poziciju imaju „stroža“ uverenja prema nekompetentnom postupanju, prelaženju i rušenju granica sa klijentima, seksualnim odnosima sa njima, kao i neetičnim postupcima u kliničkoj proceni u poređenju sa psiholozima koji imaju drugačije etičke pozicije. Istovremeno, psiholozi apsolutisti takođe procenjuju kršenje poverljivosti, u cilju zaštite drugih, u većoj meri etičnim, u odnosu na psihologe koji zastupaju drugačije etičke pozicije. Diskutovane su implikacije za dalja istraživanja i psihoterapeutsku praksu.
Publisher
Faculty of Philosophy, University of Novi Sad