Abstract
W pierwszej kolejności przedmiotem rozważań są normy pojmowane jako wyrażenia–typy. Taka norma istnieje, ponieważ jej cudzysłowowe imię własne nie jest nazwą pustą. To znaczy , że norma ta należy do uniwersum odpowiedniego metajęzyka. Innymi słowy, owa norma jest wartością zmiennej związanej tego języka. W ten sposób istnieją nie tylko normy pojmowane jako wyrażenia–typy, ale także normy pojmowane jako wyrażenia–egzemplarze, normy pojmowane jako znaczenia wyrażeń oraz normy pojmowane jako pary uporządkowane. Ponadto, normy pojmowane jako wyrażenia–egzemplarze istnieją też czasoprzestrzennie, bo są rzeczami. Natomiast ani normy pojmowane jako wyrażenia–typy, ani normy pojmowane jako znaczenia wyrażeń, ani normy pojmowane jako pary uporządkowane nie istnieją w czasie lub w przestrzeni, gdyż są abstrakcyjnymi bytami. W dodatku żadna norma nie istnieje intencjonalnie.
Publisher
Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Spolecznej - Sekcja Polska IVR
Subject
Law,Social Sciences (miscellaneous)
Reference67 articles.
1. Ajdukiewicz K. (1921). Z metodologii nauk dedukcyjnych. Lwów: Wydawnictwo Polskiego Towarzystwa Filozoficznego we Lwowie.
2. Barcan Marcus R. (1972). Quantification and Ontology. Noûs 3. 240-250
3. Bennett J. (1988). Quotation. Noûs 3. 399-418.
4. Borkowski L. (1970). Logika formalna. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
5. Braun D. (1993). Empty Names. Noûs 4. 449-469.