Abstract
Bu araştırmanın temel amacı; sağlık kurumlarında çalışan çocuk gelişimi uzmanlarının mevcut duruma, sorunlara ve çözüm önerilerine ilişkin görüşlerinin incelenmesidir. Araştırmada nitel araştırma modeli uygulanmıştır. Araştırmanın evrenini Türkiye genelindeki sağlık kurumlarında görev yapan çocuk gelişimi uzmanları oluşturmaktadır. Çalışma grubunun belirlenmesi amacıyla farklı illerdeki sağlık kurumlarında görev yapan çocuk gelişimi uzmanlarına dijital ortamda ulaşılmıştır. Katılımcılara araştırmanın kapsamı ve içeriği hakkında detaylı bilgi verilmiş ve veriler araştırmaya katılmaya gönüllü olan çocuk gelişimi uzmanlarından elde edilmiştir. Veri toplama aracı olarak “Demografik Bilgi Formu” ile uzman görüşleri alınarak oluşturulan “Yarı Yapılandırılmış Görüşme Formu” kullanılmıştır. Katılımcıların görüşlerinden ortaya çıkan temalar tablolaştırılarak literatürle desteklenmiştir. Elde edilen nitel verileri düzenlemek, görselleştirmek ve analiz etmek için MaxQda 20 kullanılmıştır. Çalışma grubundaki kişilerin büyük çoğunluğu Çocuk Gelişimi Polikliniğinde çalışmaktadır. Çocukların gelişimsel değerlendirilmesinde en sık Denver-II, AGTE ve Metropolitan testleri uygulanmaktadır. Elde edilen verilere göre; çocuk gelişimi profesyonellerinin en sık yaşadığı sorunların; çocuk gelişimi mesleğinin bilinmemesi, açık öğretimden kaynaklanan kalite sorunu, fiziki imkânların yetersizliği, görev tanımının belirsiz olması, hastaların doğrudan Çocuk Gelişmi Polikliniğinden randevu alamaması olduğu belirlenmiştir. Çalışmanın sonunda, meslekte hizmet kalitesini artırmak için çeşitli önerilerde bulunulmuştur. Bu öneriler arasında mesleki standartların oluşturulması, meslek hakkında toplumsal farkındalığın artırılması, meslekte birlik sağlanması ve fiziksel koşulların iyileştirilmesi yer almaktadır.
Publisher
International Journal of Positivity & Well-Being
Reference27 articles.
1. Akar Gençer, A. & Yüksel, N. (2016). Hastanede görev yapan sağlık personelinin çocuk gelişimi uzmanlarına yönelik görüşlerinin incelenmesi [Examining the views of health personnel towards child development specialists working in the hospital]. Journal of International Social Research- 9(43), 2530-2537 https://doi.org/10.17719/jisr.20164317812
2. Akkaş, M. & Tozduman Yaralı, K. (2022). Evaluation of consultations directed to the child development unit in a state hospital [Bir devlet hastanesinde çocuk gelişimi birimine yönelik konsültasyonların değerlendirilmesi]. Adnan Menderes University Journal of Faculty of Health Sciences, 6(1), 135-148 https://doi.org/10.46237/amusbfd.952374
3. Altıparmak, F. & Hesapçıoğlu, S. T. (2014). Muş Devlet Hastanesi Çocuk Gelişimi Polikliniğine Çocuk Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Polikliniğinden başvuran çocukların ve ailelerinin hizmet alma nedenleri ve sundukları hizmetlerin incelenmesi [Examination of the reasons for receiving services and the services provided by children and their families referred to the Child Development Polyclinic of Muş State Hospital from the Child Adolescent Mental Health and Diseases Polyclinic]. Balıkesir Journal of Health Sciences, 3(1), 6-10 at from: https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/521259
4. Aydın, C. H. (2011). Açık ve uzaktan öğrenme: potansiyel öğrencilerin bakış açısı [Open and distance learning: the perspective of prospective students]. Pegem Akademi.
5. Başkale, H. (2016). Determination of validity, reliability and sample size in qualitative research. Dokuz Eylül University Faculty of Nursing Electronic Journal, 9(1), 23-28 http://www.deuhyoedergi.org