Affiliation:
1. ERZINCAN BINALI YILDIRIM UNIVERSITY
Abstract
Milli Eğitim Bakanlığı güncel verilerine göre özel gereksinimli öğrencilerin yaklaşık dörtte üçü genel eğitim (GE) sınıflarında eğitim almaktadır. Ancak, GE öğretmenlerinin özel gereksinimli öğrencilerin eğitimi konusunda yeterli donanımda olmadıkları, dolayısıyla da kaynaştırma uygulamalarından istendik sonuçların elde edilemediği bilinmektedir. Bu olumsuz durumu ortadan kaldırmada ise hizmet içi mesleki gelişimi sağlamada etkili ve verimli bir uygulama modeli olarak lider özel eğitim (LÖE) öğretmenliği uygulaması önerilmektedir. LÖE öğretmenliği ile GE öğretmenleri özel eğitim uygulamaları kapsamında desteklenebilir ve özel gereksinimli öğrencilerin başarıları artırılabilir. Bu uygulama modeli dikkate alınarak bu çalışmada da bir okulda yer alan bir özel eğitim öğretmeninin LÖE öğretmenliği rollerinden akran koçluğu uygulaması ile bir Türkçe öğretmenine (TÖ) eğitim sunması sağlanmıştır. Bu mesleki gelişim uygulamasının TÖ’nin bilimsel dayanaklı bir uygulama olan doğrudan öğretim uygulamasını yüksek doğrulukta sergilemesine ve TÖ’nin doğrudan öğretim uygulaması ile öğretim sunmasının özel gereksinimli öğrencisinin hedef akademik becerileri edinmesine olan etkisi incelenmiştir. Araştırmada LÖE öğretmeninin ve TÖ’nin gerçekleştirdikleri uygulamalar uygulama güvenirliği kapsamında değerlendirilmiştir. Öğrenciye yönelik gerçekleştirilen öğretimin etkililiğini belirlemede ise beceriler arası yoklama denemeli çoklu yoklama modeli kullanılmıştır. Bu kapsamda öğrenci ile çalışılan beceriler bireyselleştirilmiş eğitim planından seçilmiş olup dört farklı zaman ekini kavraması olarak tanımlanmıştır. Bulgular, özel eğitim öğretmeninin desteklenmesi halinde doğru bir şekilde LÖE öğretmenliği yapabileceğini, TÖ’nin doğrudan öğretim uygulamasını yüksek doğrulukta sergileyebildiğini ve TÖ tarafından gerçekleştirilen doğrudan öğretim uygulamasının öğrencinin zaman eklerini öğrenmesinde ve öğretim uygulaması bittikten sonra da kalıcı bir şekilde sürdürmesinde etkili olduğunu göstermiştir. Katılımcıların tamamı çalışma sürecine ilişkin olumlu görüş bildirmiş olup elde edilen bulgular tartışılarak ileri araştırmalara yönelik çeşitli öneriler sunulmuştur.
Reference94 articles.
1. Ainscow, M., Booth, T., & Dyson, A. (2006). Inclusion and the standards agenda: Negotiating policy pressures in England. International Journal of Inclusive Education, 10(4-5), 295-308. https://doi.org/10.1080/13603110500430633
2. Appelbaum, M., Cooper, H., Kline, R. B., Mayo-Wilson, E., Nezu, A. M., & Rao, S. M. (2018). Journal article reporting standards for quantitative research in psychology: The APA publications and communications board task force report. American Psychologist, 73(1), 3–25. https://doi.org/10.1037/amp0000191
3. Avcı, N. & Ersoy, Ö. (1999). Okul öncesi dönemde entegrasyonun önemi ve uygulamalarda dikkat edilecek noktalar. Milli Eğitim Dergisi, 144, 68-70.
4. Aydın, O. (2022). Kuramdan uygulamaya lider öğretmenlik uygulaması: Lider özel eğitim öğretmenlerinin genel eğitim öğretmenlerinin mesleki gelişimlerine ve kaynaştırma öğrencilerinin başarılarına olan etkisi. [Doktora Tezi, Anadolu Üniversitesi]. Yüksek Öğretim Kurulu Tez Merkezi (Tez No: 773304). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp
5. Aydın, O. & Yılmaz, N. (2024). Genel eğitim lisans programındaki öğretmen adaylarının özel eğitime ilişkin bilgi düzeylerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi.