Affiliation:
1. KARABÜK ÜNİVERSİTESİ, İKTİSADİ VE İDARİ BİLİMLER FAKÜLTESİ
2. Karabük Üniversitesi
Abstract
Ulus, ulusal sınırlar içinde kendini gösteren unsurların bir bütünü olarak ifade edilebilir. Bir ulusu hayal etmenin tek bir yolu yoktur. Ulus kimliğini tanımlayan faktörler arasında; etnik köken, din, dil, ortak bir geçmiş, kültür, o ulusa özgü düşünüş, davranış ve yaşayış biçimi vs. yer almaktadır. Kuşkusuz, bu değişkenlik, birtakım tarihi, siyasi, iktisadi ve kültürel faktörlerin etkisiyle şekillenmiştir. Bu doğrultuda ulusal semboller de bir ulusun ve mirasının anlaşılmasına yardımcı olan, ulusu görünür kılan, tanımlama ve ifade bakımından onu somutlaştıran önemli işaretlerdir. Ulusal semboller ulusal mirasın tevarüsü ve aidiyet duygusunun diri tutulması, ayrıca ulusun diğer topluluklardan ayırt edilmesi bakımından belirleyici rol oynamaktadır. Bu yüzden uluslaşma, ulus inşası ve ulusal devlet kuruluşlarında sembollerden yararlanılır. Ulusal sembolleri kültürel ve bağımsızlık sembolleri olarak ikiye ayırabiliriz. Kültürel semboller, toplumun kültür birikimi temeline dayalı, zamanla oluşarak gelişen değerlerdir. Burada, ulusu teşkil eden toplumların kültür mirası son derece belirleyicidir. Bağımsızlık sembolleri ise, siyasi elitler tarafından ulus-devlet inşası sürecinde “icat edilir”; burada kültürel miras söz konusu sembolleri besleyen temel kaynaklardan biridir. Sembollerin üretimi sırasında karşılaşılan en önemli meselelerden birisi soy birliği, dil, din ve kültür birlikteliği (veya ortaklığı) durumunda “ulusal değerlere sahiplenme” sorunudur. Bu bazen kültürel miras ve tarihi hafıza üzerinde belirgin uyuşmazlıklara yol açmaktadır. Özellikle ulus inşa süreçlerini devam ettiren toplumlarda, söz konusu sorunların bariz şekilde ortaya çıktığını gösteren pek çok örnek bulunmaktadır. Keza, bugün dünyada soy, köken, din ve dil benzerliklerine sahip, aynı tarihi ve kültürel mirastan beslenen pek çok ulus bulunmaktadır. Bu bağlamda, Sırplar ve Karadağlılar bahsi geçen sorun bakımından karakteristik bir örnektir. Birçok seçkin bilim insanı Karadağlılardan Sırp olarak bahsederken, bu görüşe muhalif olanların da kayda değer bir oranda olduğunu söylemek mümkündür. Gerçekten de pek çok ortak değer ve benzerliklerin yanı sıra Karadağlılar, kendilerini Sırplardan ayıran özgün bir kültür geliştirebilmiştir.
Publisher
Milliyetcilik Arastirmalari Dergisi-Journal of Nationalism Studies
Reference104 articles.
1. Akyiğit, Handan, “Liberal Milliyetçilik”, İçinde: Milliyetçilik. (Editör: Tevfik Erdem). Otorite Yayınları. Antalya: 2020, (ss.148-165).
2. Anderson Benedict, Hayali Cemaatler: Milliyetçiliğin Kökenleri ve Yayılması (İngilizceden çeviren: İskender Savaşır), Metis Yayınları, İstanbul: 1995.
3. Andersson, Helen and Angela Smith. “Flags and fields: a comparative analysis of national identity in butter packaging in Sweden and the UK.” Social Semiotics, 2021: (pp.1-22).
4. Asiliskender, Burak, Hakimiyet Gökmen Balcı ve Neşe Yılmaz. “Anıt Kavramı, Kimliğin Sürekliliği ve Değişim: Gevher Nesibe Medresesi Deneyimi”, Mimarlık Dergisi, 322, Mart-Nisan 2005, (ss.55-59). http://www.mimarlikdergisi.com/index.cfm?sayfa=mimarlik&DergiSayi=35&RecID=575#
5. Atasagun, Galip. “Sembol ve Sembolizm”. Necmettin Erbakan Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 7/7, 1997, (ss.369-387).