Abstract
Borçlanma, devletler açısından çoğu zaman kaçınılmaz olmuştur. Hükümetlerin eğitim, sağlık, tarım, altyapı, enerji ve çevre gibi pek çok alanda geniş ölçekli kamu yatırımlarını yapması, çoğunlukla borçlanma ile mümkün olmaktadır. Bilhassa altyapı yatırımları yoluyla özel sektöre alan açılması uzun vadede büyümeye yardımcı olmakta ve özel kesim yatırımlarının çekilmesine olanak sağlamaktadır. Aynı zamanda kamu borçları, özel ve kamu kesimi yatırımlarının dışlanmasına yol açabilmektedir. Bu noktada kamu borçlarının özel ve kamu kesimi yatırımlarını dışlayıp dışlamayacağı sorusu politika yapıcılar ve ekonomi çevreleri için önem arz etmektedir. Bu çalışmada 1986-2020 yılları için Türkiye’de kamu borçlarının, özel ve kamu kesimi yatırımlarına etkisi ARDL modeliyle analiz edilmiştir. Ampirik bulgularımız dışlama hipotezini doğrulamaktadır. Buna göre kısa ve uzun dönemde Türkiye’de kamu borçlarının, özel ve kamu kesimi yatırımları üzerinde istatistiksel olarak anlamlı ve negatif bir etkisinin olduğu görülmektedir. Özel ve kamu kesimi yatırımlarının dışlanmaması için kamu borçlarının makul bir düzeyde tutulması ve özel kesimi teşvik eden alanlarda kullanılması önerilmektedir.
Publisher
Balikesir Universitesi Sosyal Bilimler Enstitusu Dergisi
Reference40 articles.
1. Ahmed, H., & Miller, S. M. (2000). Crowding‐out and crowding‐in effects of the components of government expenditure. Contemporary Economic Policy, 18(1), 124-133.
2. Akram, N. (2011). Impact of public debt on the economic growth of Pakistan. The Pakistan Development Review, 599-615.
3. Altunöz, U. (2013). Kamu kesimi iç borçlanmasının özel yatırım harcamaları üzerinde etkisi: Türkiye örneği. Uludağ Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, XXXII(2), 25-53.
4. Altunç, Ö. F., ve Şentürk, B. (2010). Türkiye’de özel yatırımlar ve kamu yatırımları arasındaki ilişkinin ampirik analizi: sınır testi yaklaşımı. Maliye Dergisi, 158(2010), 531-546.
5. Altunç, Ö. F. (2011). Kamu harcamaları ve ekonomik büyüme ilişkisi: Türkiye’ye ilişkin ampirik kanıtlar. Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 18(2), 145-157.