Son İlhanlı Başkenti Sultaniye ve Orta Çağ’daki Ticarî Önemi-Reference-Cited by-同舟云学术

Son İlhanlı Başkenti Sultaniye ve Orta Çağ’daki Ticarî Önemi

Published:2023-12-29 Issue:19 Volume: Page:99-114
ISSN:1015-2105
Container-title:Selçuk Üniversitesi Selçuklu Araştırmaları Dergisi
language:
Short-container-title:

Author:

ÖZTURHAN Ahmet¹^ORCID,AĞIR Abdullah Mesut¹^ORCID

Affiliation:

1. BATMAN ÜNİVERSİTESİ

Abstract

Möngke Kağan, Hülâgû Han’ı Ön Asya’ya göndermesinden kısa bir süre sonra Hülâgû Han tarafından İlhanlı Devleti tesis edildi. Hülâgû Han, İlhanlıların ilk başkenti olarak Meraga’yı tercih etti. Ardından Abaka döneminde İlhanlı başkenti Tebriz olarak belirlendi. Gâzân Han dönemine gelindiğinde İlhanlılar şehirler kurma anlamında yeni bir evreye girdi. Gâzân Han, Şenb-i Gâzân ve Mahmudâbâd gibi yeni yerleşim yerleri inşa ettirdi. Ayrıca Argun Han’ın İlhanlıların yaylak olarak kullandığı Şeru-yazı’da yeni bir şehir inşa etmek fikrini benimsedi. Ancak bu şehir Sultan Olcaytu’nun gayretleri ile tamamlandı. Sultan Olcaytu yeni kurulan şehre Sultaniye ismini vererek ülkenin dört bir tarafından sanatkârlar ve tacirleri bu şehre göçtürdü. Bunun yanında şehri başkent olarak belirledi. Böylece şehir kısa bir süre içinde Yakın Doğu’nun önemli ticaret merkezlerinden biri haline dönüştü. Fakat Sultaniye’nin hızla yükselen cazibesi Sultan Olcaytu’nun ölümüyle azalmaya başladı. Tüm bunlara rağmen Sultaniye şehri XV. yüzyılın başlarına kadar Yakın Doğu’nun önemli siyasî ve ticarî merkezlerinden biri olmaya devam etti. Bu çalışma Sultaniye şehrinin kuruluşu, yükselişi ve Orta Çağ’da ticarî ehemmiyetini dönemin kaynaklarını referans alarak irdelemeye çalışacaktır.

Publisher

Selcuk University

Subject

General Medicine

Reference38 articles.

1. Amulî. (1381 h.ş.). Nefâisü'l Fünûn fî Arâyisi'l-Uyûn (C. III) (nşr. Şaranî, M. E. H.). Tahran: İntişarat-ı İslamiyye.

2. Avnullahi, S. (1385 h.ş.). Orta Asırlarda Tebriz Şehrinin Tarihi. Tebriz: İntişârât-ı Yârân.

3. Bayat, M. & Bayat, R. (1396 h.ş.). Tarih-i Tehavulat-ı Sultaniye ez Ağaz tâ Ahd-ı Nasırî. Tahran: İdare-i Neşr-i Vezerat-ı Umur-ı Harici.

4. Bilgili, A. S. (2011). Tebriz. DİA (C. XL, s. 219-222). İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı Yay.

5. Blair, S. S. (1986). The Mongol Capital of Sulṭāniyya. The Imperial, (s. 139-151). Iran, Vol. 24.