Tam Protezlerin Güncel Üretim Teknikleri: Geleneksel Derleme

Abstract

Tam protezler günümüzde hala sıklıkla kullanılan hareketli protezlerdendir. Hareketli tam protezlerin üretimi için geleneksel yaklaşımın bazı dezavantajları bulunmaktadır. Çok sayıda klinik ve laboratuvar aşamasının bulunması, zaman alıcı olması ve yoğun emek sarf edilmesinin gerekmesi bunlardan birkaçıdır. Ayrıca tüm bu klinik ve laboratuvar aşamalarının manuel olarak gerçekleştirildiği göz önüne alınırsa hazırlanan protezlerde optimal kaliteyi sağlamak oldukça zordur. Tam protezlerde kaide materyali olarak en çok tercih edilen akrilik rezin, polimetil metaakrilattır. Bu rezinin kolay onarımı ve maliyetinin düşük olması gibi avantajları olmasına rağmen polimerizasyon büzülmesine bağlı olarak ortaya çıkan boyutsal değişimi ise en büyük dezavantajıdır. Bu deformasyonlardan kaçınmak için birçok muflalama tekniği geliştirilmiş olsa da istenilen düzeyde bir başarı sağlanamamış olması araştırmacıları başka teknik arayışlarına yönlendirmiş ve bu yüzden tam protezlerin yapımında daha fazla tekniğin optimizasyonunun klinik pratiğe fayda sağlayacağı düşünülmüştür. Dijital diş hekimliğindeki güncel gelişmeler tam protez tedavi yöntemlerini ve üretimlerini etkilemeye başlamıştır. Modern teknolojinin tam protezlerin üretimine olan entegrasyonuyla fabrikasyon prosedürlerinde farklılıklar ortaya çıkmıştır. Dijital iş akışı için yayınlarda önerilen adımlar oldukça çeşitlilik göstermektedir. Yeni teknolojiler hem hekimler hem de teknisyenler için özel bilgi ve beceriler gerektirirken, vasıflı el işçiliğine olan ihtiyacı ise azaltmıştır. Bu derlemenin amacı tam protezlerin geleneksel ve dijital tekniklerle üretimi ile ilgili mevcut literatürü pekiştirmek, klinik ve laboratuvar aşamalarının mevcut dijital iş akışlarını özetlemek, dijital alternatiflerin aşamalarını açıklamak ve bunların avantajlarını ve sınırlamalarını tartışmaktır.