Affiliation:
1. NECMETTİN ERBAKAN ÜNİVERSİTESİ
Abstract
Amaç: Diş dokusundan daha az madde kaldırmak ve daha iyi estetik sonuçlar elde etmek için inlay, onlay ve overlay restorasyonlar, posterior dişlerdeki geniş kaviteler için iyi bir tedavi seçeneğidir. Bu çalışmanın amacı farklı minimal invaziv restorasyonlarla rehabilite edilen, Mezio-okluza-distal (MOD) kusurlu mandibular büyük azı dişlerine gelen stres dağılımını incelemektir.
Gereç ve Yöntem: Daha önce çekilmiş sağlam bir mandibular molar diş uygulama için bulundu ve inlay, onlay ve overlay restorasyonların hazırlanmasına uygun preperasyonlar yapıldı. Her aşama sonrasında model tarayıcı ile taranarak EXOCAD programına aktarıldı ve aynı formatla ilgili restorasyonlar dizaynlandı. Tüm datalar Solidworks programına aktarılarak çakıştırma işlemi yapıldı ve ABAQUS programında restorasyona üç farklı materyalin özellikleri verilerek her birine aksiyal yönde 600 N kuvvet, modellerin okluzal tablalarına uygulandı.
Bulgular: Elde edilen sonuçlardan bağımsız olarak, herhangi bir doku ya da restorasyona gelen kuvvetler, dayanım sınırlarının üzerinde değildi. Mineye iletilen maksimum principal stresleri karşılaştırıldığında en yüksek değer inlay için en düşük değer ise overlay için bulundu. Direkt, restorasyonda ortaya çıkan stresler için en yüksek maksimum principal stres değerleri overlay için görülürken, onlay ve inlay arasındaki fark çok da büyük değildi. Zirkonyum içerikli cam seramiklerde (Vita Suprinity) ortaya çıkan stres, rezin matrikse sahip seramik materyallere (Cerasmart, Shofu Block HC Hard) kıyasla daha fazla olsa da; destek dokulara iletilen stresin daha az olduğu tespit edilmiştir.
Sonuç: Minimal invaziv restorasyon seçenekleri düşünüldüğünde restorasyonun kapladığı alan ve tüberkül sayısı arttıkça mineye iletilen kuvvet de belirgin şekilde azalır. Bunun yanında daha yüksek elastik modülüne sahip restorasyonların kullanılması destek dişte oluşabilecek mine kırıklarını önlemek açısından daha iyi bir seçenektir.
Anahtar Kelimeler: CAD/CAM Seramikler, Minimal İnvaziv Restorasyonlar, Sonlu Elemanlar Analizi
Reference33 articles.
1. 1. Bresser RA, Gerdolle D, van den Heijkant IA, Sluiter-Pouwels LMA, Cune MS, Gresnigt MMM. Up to 12 years clinical evaluation of 197 partial indirect restorations with deep margin elevation in the posterior region. J Dent. 2019;91:103227.
2. 2. Giachetti L, Russo DS, Bambi C, Grandini R. A review of polymerization shrinkage stress: current techniques for posterior direct resin restorations. J Contemp Dent Pract. 2006;7(4):79-88.
3. 3. Manhart J, Chen HY, Hamm G, Hickel R. Buonocore Memorial Lecture. Review of the clinical survival of direct and indirect restorations in posterior teeth of the permanent dentition. Oper Dent. 2004;29(5):481-508
4. 4. Al-Fouzan A, Tashkandi E. Volumetric measurements of removed tooth structure associated with various preparation designs. Int J Prosthodont. 2013;26(6):545-8.
5. 5. Edelhoff D, Sorensen JA. Tooth structure removal associated with various preparation designs for anterior teeth. J Prosthet Dent. 2002;87(5):503-9.