Affiliation:
1. İstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa, Adli Tıp ve Adli Bilimler Enstitüsü, Sosyal Bilimler Anabilim Dalı
Abstract
Bugün, dünyadaki bütün göçmen ve mülteci sayısındaki muazzam artışla birlikte modern psikotravmatolojide “göç psikolojisi”, travma ve dissosiyasyon temelli klinik ve teorik çalışmalarla hızlı bir yeniden yapılanma sürecine girmiştir. Göç psikolojisi, operasyonel olarak yaşadıkları anavatanlarını terk eden veya terk etmeye zorlanan birey ve toplulukların yeni vatanlarındaki “kuşaklararası psikotoplumsal analizi” hatta “kuşaklaraşırı psikotoplumsal analizi” olarak tanımlanmaktadır. Sınırlaraşırı travmatik bir yaşam deneyimi olarak göç hem vazgeçişler hem de yeni seçişler odaklı hüznü, küskünlüğü, melankoliyi, yası, kayıpları ve umudu kendi içerisinde barındıran hatta öznelerin kendileşebilme ihtimalini artıran ve farklı gerçeklikleri duyumsamalarını ya da entegre etmelerini imkanlı kılan bireysel ve/veya kitlesel boyutlu bir psikotoplumsal serüvendir. Dissoanaliz kuramı, göç psikolojisinin mekan ya da şehir ve ülke değiştiren öznelerin kronik psikososyopolitik kökenli travmatik yaşantılarının ya da göç travmalarının kısa dönemli psikoterapi modelleri kullanılarak proses ve nötralize edilmesini kapsadığını kuvvetle vurgular. Bu geleneksel derleme çalışmasında; dünyanın bütün uluslarında yenileşim ve gelişim odaklı bireylerden oluşan empatik ve sağduyulu kitlelerin uzun devirlerde hüküm sürmesini sağlamak adına kronik psikososyopolitik kökenli travmatik yaşantılar karşısında mekan ve ülkelerini terk eden ya da terk etmek zorunda bırakılan özne ve toplulukların psikotoplumsal analizlerinin, “göç psikolojisi”, “göç travması” ve “gelişimsel göç” perspektiflerinden dissoanaliz ve modern psikotravmatoloji kuramları ile ilişkili literatür incelemesi temel alınarak gerçekleştirilmesi amaçlanmıştır. Gelişimsel göç deneyimlerinde empatik, sağduyulu ve yaratıcı bireyler ile kitleler, psikotoplumsal bilinç alyansını yaşantılayabilmeleri koşuluyla uzun soluklu ve barış odaklı orijinal bir “kuşaklararası varlanış” ve “kuşaklaraşırı gelişim” gösterebilmektedirler.
Publisher
Artuklu Human and Social Science Journal, Mardin Artuklu University
Reference50 articles.
1. Akcan, G. ve Öztürk, E. (2018). Dissosiyatif temel belirtiler ve temel psikoterapötik yaklaşımlar. E. Öztürk (Ed.), Ruhsal Travma ve dissosiyasyon (s. 20-30) içinde. Türkiye Klinikleri.
2. Crouthamel, J. ve Leese, C. (2017). Introduction. J. Crouthamel ve C. Leese (Ed.), Psychological trauma and the legacies of the first world war (s.1-22) içinde. Palgrave Macmillan.
3. Ciottone, R. A. (2016). The psychology of terrorism. R. A. Ciottone (Ed.), Ciottone's disaster medicine (s. 395-402) içinde. Elsevier.
4. Çiydem, E., Bilgin, H. ve Öztürk, E. (2023). Investigation of the effect of childhood traumas on mental health and family functionality in context of intergeneration line. Child and Adolescent Social Work Journal, 40(5), 1-18.
5. Ciydem, E., Öztürk, E., Usta, O. ve Derin, G. (2023) The mediating role of resilience and perceived stress in the relationship between childhood traumas and depression in young adults. Medicine Science, 12(3), 730-736.