Factors Determining the Attitude Towards Infidelity in Romantic Relationships: The Role of Parental Infidelity Experience, Attachment Style, and Relationship Satisfaction

Abstract

Aldatma evliliklerin sona ermesinin en yaygın nedeni olarak öne çıkmaktadır. Yaygınlık çalışmaları da aldatmanın ilişki dinamikleri ve buna bağlı kişisel ve ilişkisel psikoterapi çalışmaları için araştırılmasının önemini göstermektedir. Bu çalışmada kişilerin aldatmaya yönelik tutumları ile ilişkili olabilecek (yaş, cinsiyet, eğitim durumu, ilişki durumu, çocuk sahibi olma durumları, ebeveyn aldatması, bağlanma örüntüsü ve ilişki doyumu) faktörleri incelemek amaçlanmıştır. Buna göre, 18 ila 65 yaş arasında (Ort. = 31.24, SS = 9.66), en az 6 aydır romantik bir ilişki içinde olan 751 katılımcıdan aldatmaya ilişkin çeşitli sorular içeren demografik bilgi formu, Yakın İlişkilerde Yaşantılar II Ölçeği, İlişki Doyumu Alt Ölçeği ve Aldatmaya Yönelik Tutum Ölçeği aracılığıyla veriler alınmıştır. Yapılan regresyon analizi ve düzenleyicilik analizi sonuçlarına göre, daha genç yaşın, çocuk sahibi olmanın, daha resmi bir ilişkide olmanın aldatmaya yönelik daha negatif tutumları beraberinde getirdiği görülmüştür. Cinsiyetin, ilişki süresinin ve eğitim durumunun ise anlamlı bir ilişkisi bulunmamıştır. Bağlanma biçimlerinden kaçıngan bağlanmanın ve ebeveyn aldatması deneyiminin yine bu tutumu artırdığı görülmüştür. Son olarak kişilerin ilişkiden aldıkları doyum, daha öncesindeki ilgili tüm değişkenler kontrol edildiğinde dahi aldatmaya yönelik tutumların önemli bir yordayıcısı olarak belirmiştir. Düzenleyicilik analizleri ise, bağlanma boyutları, ilişki doyumu ile aldatma tutumu arasında ebeveyn aldatmasının düzenleyici etkisi olmadığını göstermiştir. Bulgular alanyazın ışığında değerlendirilmiştir