Investigation of First Aid Self-Efficacy in Teachers in Terms of Different Variables

Abstract

Çocukluk ve gençlik bireylerin travma ve kazaları en sık yaşadığı dönemdir. Yaşanan kaza ve travmalar kaynaklı yaralanma ve ölümler basit ilk yardım müdahaleleri ile azaltılabilir. Bu doğrultuda başta öğretmenler olmak üzere bütün bireylerin ilk yardım uygulamalarını bilme ve uygulayabilmeleri önem taşımaktadır. Bu çalışmanın amacı öğretmenlerde ilk yardım öz yeterliliklerinin ve ilk yardım öz yeterliliklerinin bireysel değişkenler ile ilişkisini belirlemektir. Çalışma betimsel tarama şeklinde, uygulama ve veri toplama açısından ise kesitsel olarak yürütülmüştür. Çalışmanın evrenini Türkiye’de yer alan, Millî Eğitim Bakanlığına bağlı okullarda görev yapan öğretmenler, örneklemi ise çalışmaya katılmaya gönüllü olan öğretmenler oluşturmaktadır. Çalışmada kolayda örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Veri toplama aracı olarak kişisel bilgi formu ve Ev Kazalarında İlk Yardım Öz-Yeterlik Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizi SPSS 25.0 programı ile gerçekleştirilmiştir. Verilerin değerlendirilmesinde frekans, yüzdelik, ortalama, standart sapma kullanılmıştır. Verilerin normal dağılıma uygunluğu çarpıklık, basıklık değerleri ile değerlendirilmiştir. Veriler normal dağılım gösterdiği için iki farklı grup karşılaştırmalarda t testi, üç veya daha fazla grup karşılaştırmalarında tek yönlü varyans analizi kullanılmıştır. Araştırmanın sonuçları öğretmenlerin ilk yardım öz yeterliliklerinin 41,4±8,66 ile ortalamanın üstünde olduğunu göstermektedir. Öğretmenlerde ilk yardım öz yeterliliği ilk yardım eğitimi alma, afet eğitimi alma durumlarında anlamlı olarak farklılaştığı belirlenmiştir. Bununla birlikte yaş, eğitim seviyesi, gelir durumu, medeni durum gibi özelliklerin ilk yardım öz yeterliliğini farklılaştırmadığı belirlenmiştir. Bu sonuçlara göre öğretmenlere ilk yardım eğitimlerinin düzenlenmesi öğretmenlerde ilk yardım öz yeterliliğini daha da arttıracaktır.