COVID-19 Pandemi Sürecinde Yaşlı Bireye Bakım Verenlerde Bakım Yükü ile Yaşam Doyumu İlişkisi

Abstract

Amaç: Bu çalışma COVID-19 pandemi sürecinde yaşlı bireye bakım verenlerde bakım yükü ile yaşam doyumu arasındaki ilişkiyi incelemek amacı ile yapıldı. Yöntem: Tanımlayıcı tipteki çalışma bir Aile Sağlığı Merkezi’nde 19 Temmuz-07 Ekim 2021 tarihleri arasında gerçekleştirildi. Yaşlıya bakım veren 299 birey ile yapılan çalışmanın verileri Tanıtıcı Özellikler Formu, Bakım Verme Yükü Ölçeği, Yaşam Doyumu Ölçeği ve Lawton Enstrumantal Günlük Yaşam Aktiviteleri Ölçeği kullanılarak toplandı. Verilerin analizinde bağımsız örneklem t testi, varyans analizi, sidak ikili kıyaslama testi, pearson korelasyon testi ve çoklu regresyon analizi kullanıldı. Bulgular: Bakım Verme Yükü Ölçeği toplam puan ortalaması 28,14±13,77, Yaşam Doyumu Ölçeği toplam puan ortalaması 12,36±3,50 olarak bulundu. Bakım Verme Yükü Ölçeği toplam puan ortalaması ile Yaşam Doyumu Ölçeği toplam puan ortalaması arasında negatif yönde anlamlı bir ilişki olduğu belirlendi (r=-0,34, p=0,01). Sonuç: Bu çalışmada yaşlıya bakım veren bireylerin hafif/orta derecede bakım yükü yaşadığı, yaşam doyumu düzeylerinin düşük olduğu, bakım verme yükü arttıkça yaşam doyumunun azaldığı ve yaşam doyumuna etki eden en önemli değişkenin bakım yükü olduğu sonucuna varıldı.