Affiliation:
1. HALİÇ ÜNİVERSİTESİ
2. HALİÇ ÜNİVERSİTESİ, HEMŞİRELİK YÜKSEKOKULU
Abstract
ÖZET Amaç: Bu çalışma, yapay zekâya yönelik genel tutumları değerlendirmek amacıyla bir üniversite hastanesinde görev yapan hemşireleri hedef almıştır. Materyal ve Metod: Çalışma 01 Ocak-31 Mart 2024 tarihleri arasında tanımlayıcı ve kesitsel olarak, örneklemini bir üniversite hastanesinde çalışan %14,1’i (n=39) erkek ve %85,9’u (n=237) kadından oluşan toplam 276 hemşire oluşturmaktadır. Veriler “Kişisel Bilgi Formu ve "Yapay Zekâya Yönelik Genel Tutum Ölçeği" ölçeğinden oluşan anket formu ile toplandı. Bulgular: Yapılan araştırmada, katılımcıların yapay zekâya yönelik tutumlarını değerlendirmek amacıyla kullanılan ölçeğin "Pozitif tutum" ve "Negatif tutum" alt boyutlarına ilişkin puanlar incelendi. Katılımcıların "Pozitif tutum" alt boyutundan aldıkları puanlar 16 ile 60 arasında değişmekte olup, bu değerlerin ortalama olarak 43,74±6,87 puan olduğu belirlendi. Öte yandan, "Negatif tutum" alt boyutundan alınan puanlar 8 ile 40 arasında değişmekte olup, bu değ erlerin ortalama olarak 25,53±5,64 puan olduğu gözlendi. Sonuç: Demografik ve mesleki özelliklere dayalı yapılan analizlerde, çeşitli faktörlerin yapay zekâya yönelik tutumları nasıl etkilediği incelenmiştir. Bu analizler sonucunda, cinsiyete göre erkeklerin, yaşa göre 29 yaş ve daha genç olanların, bekârların, çocuk sahibi olmayanların, meslekte 10 yıl ve daha az çalışanların, kurumda 1 yıldan az çalışanların ve vardiyalı çalışanların pozitif tutum sergilediği belirlenmiştir (p<0,05). Ancak, eğitim durumu, sağlık problemi, haftalık çalışma süresi ve çalışılan birim gibi faktörlerin pozitif tutum ve negatif tutum puanları üzerinde istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık göstermediği tespit edilmiştir (p>0,05).
Publisher
Turkish Intensive Care Nurses Association
Reference35 articles.
1. 1. Robert N. How RN. Artificial intelligence is changing nursing. Nurs Manag. 2019;50(9):30-39.
2. 2. Şendir M, Şimşekoğlu N, Kaya A, et al. Geleceğin teknolojisinde hemşirelik. Sağlık Bilimleri Üniversitesi Hemşirelik Dergisi. 2019;1(3):209-214.
3. 3. Demirci Ş. Giyilebilir teknolojilerin sağlık hizmetlerine ve sağlık hizmet kullanıcılarına etkileri. Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 2018;6(6):985-992.
4. 4. Khor WS, Baker B, Amin K, et al. Augmented and virtual reality in surgery—the digital surgical environment: Applications, limitations and legal pitfalls. Ann Transl Med. 2016;4(23).
5. 5. Hoyt HH, Gates M, Hauze S. Augmented Reality: Using the Microsoft HoloLens® to Promote Student Success. Presented at: [Conference/Journal Name]; 2018. Accessed March 14, 2024.