Abstract
<b>Wprowadzenie</b>. Artykuł bazuje na koncepcji mitów wychowawczych autorstwa Janusza Trempały (2010) i dotyczy dwóch z nich – o tym, że dziecko jest najważniejsze na świecie, więc należy mu dać wszystko to, co najlepsze, oraz o tym, że rodzic jest odpowiedzialny za zapewnienie dziecku szczęśliwego dzieciństwa. <b>Cel</b>. Celem badań było określenie stopnia natężenia matczynych przekonań i deklarowanych zachowań, które wynikają z kierowania się mitami wychowawczymi, a także określenie zmiennych socjodemograficznych, mających znaczenie dla przekonań i zachowań. <b>Materiały i metody</b>. Zastosowano autorski Kwestionariusz Wybranych Mitów Rodzicielskich. W dobrowolnych, anonimowych badaniach wzięło udział 1217 matek (18-55 lat; M = 33; SD = 6) przynajmniej jednego dziecka w wieku 1-10 lat. <b>Wyniki.</b> Badane kobiety w umiarkowanym stopniu kierowały się mitami wychowawczymi w swoich przekonaniach oraz deklarowanych zachowaniach. Zmienne socjodemograficzne miały marginalny wpływ na wyniki. <b>Wnioski.</b> Podstawy popularności mitów rodzicielskich odniesiono do specyfiki myślenia potocznego. Rezultaty badania omówiono w kontekście analogicznych sposobów myślenia o dzieciach matek w Chinach oraz konsekwencji spadku dzietności w Polsce i wzrostu liczby jedynaków w rodzinach.
Reference49 articles.
1. Ajzen, I., Fishbein, M. (1980). Understanding attitudes and predicting social behavior [Rozumienie postaw i przewidywanie zachowań społecznych]. Englewood Cliffs, N.J.: Prentice-Hall.
2. Efficacy of the Theory of Planned Behaviour: A meta-analytic review
3. Aronson, E., Wilson, T. W., Akert, R. M. (1997). Psychologia społeczna: Serce i umysł. Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka.
4. Bakiera, L. (2013). Zaangażowane rodzicielstwo a autokreacyjny aspekt rozwoju dorosłych. Warszawa: Wydawnictwo Difin.
5. Bakiera, L. (2014). Zaangażowanie w rodzicielstwo na tle współczesnej rodziny. Kultura i Edukacja, 2(102), 146-172.