Abstract
<b>Wprowadzenie.</b> Rola rodziców zastępczych polega na zapewnieniu stabilnego i bezpiecznego
środowiska przyjętym pod opiekę dzieciom, które najczęściej borykają się z wieloma
trudnościami behawioralnymi i emocjonalnymi (Blythe, Halcomb, Wilkes, Jackson, 2013;
Van Holen, Vanschoonlandt, Vanderfaeillie, 2017). Jednym z najważniejszych czynników
wpływających na poprawę sytuacji życiowej wychowanków rodzin zastępczych –
w szczególności w zakresie problemów emocjonalnych, rozwojowych oraz związanych
z zachowaniem – są postawy rodzicielskie rodziców zastępczych (Schofield, Beck, 2005,
2009). One zaś, w dużym stopniu warunkowane są doświadczeniami opiekuńczymi rodziców
z dzieciństwa (Plopa, 2005).
<b>Cel.</b> Celem badań było określenie postaw rodzicielskich zawodowych rodziców zastępczych
oraz ustalenie relacji pomiędzy doświadczeniami opiekuńczymi z dzieciństwa
i przyjmowanymi przez nich postawami rodzicielskimi.
<b>Metoda.</b> Ustalenia postaw rodzicielskich dokonano przy użyciu Skali Postaw Rodzicielskich
(Plopa, 2005), a rodzicielskie doświadczenia opiekuńcze z dzieciństwa określono
przy użyciu Kwestionariusza Retrospektywnej Oceny Postaw Rodziców (Plopa,
2008).
<b>Wyniki.</b> Wyniki badań wskazują, że zawodowi rodzice zastępczy wychowywali się
w środowiskach rodzinnych, w których w największym stopniu doświadczali zachowań
rodzicielskich właściwych dla postaw autonomii i akceptacji. Jednocześnie jednak,
w swoich oddziaływaniach rodzicielskich, badani rodzice zastępczy w największym
stopniu prezentują postawy nadmiernie wymagającą i niekonsekwentną. Badania pokazały
również, że istnieją silne relacje pomiędzy doświadczeniami opiekuńczymi z dzieciństwa
rodziców zastępczych a ich własnymi zachowaniami rodzicielskimi.