Affiliation:
1. BURSA TEKNİK ÜNİVERSİTESİ
2. DOKUZ EYLÜL ÜNİVERSİTESİ
Abstract
Yazılı Duygusal Dışavurum Paradigması duyguların ifade edilmesini amaçlayan bir müdahaledir ve duyguların belirli bir sürede ve ardışık günlerde yazılması şeklinde uygulanmaktadır. Çeşitli hastalık gruplarında bu müdahalenin hem fiziksel hem de psikolojik sağlık üzerinde olumlu etkileri olduğu tespit edilmiştir. Yürütülen çalışmada Yazılı Duygusal Dışavurum Paradigması’nın meme kanseri hastalarında depresyon, anksiyete ve psikolojik katılık açısından etkililiğinin sınanması amaçlanmıştır. Bu amaçla 82 meme kanseri kadın müdahale gruplarına ve kontrol grubuna seçkisiz olarak atanmıştır. Katılımcılar öntest, sontest ve takip (yazma müdahalesinden bir ay sonra) ölçümü olarak anketleri doldurmuşlardır. Tüm katılımcılara Demografik Bilgi Formu, Hastane Anksiyete ve Depresyon Ölçeği ile Kabullenme ve Eylem Ölçeği – II uygulanmıştır. Müdahale gruplarındaki katılımcılara bu ölçekler dışında atandıkları gruba uygun yazma kitapçıkları da verilmiştir. ANOVA ve t-Test sonuçlarına göre uygulanan müdahalenin sadece olumlu yazma grubunun depresyon ve psikolojik katılık düzeylerini kısa süreli azaltma yönünde etkisinin olduğu belirlenmiştir. Uygulanan müdahalenin anksiyete düzeyi üzerinde ise beklenilen etkiyi sağlamadığı tespit edilmiştir. İlişkili alanyazında bu müdahale yönteminin hem etkili olduğuna hem de psikolojik sağlık üzerinde beklenen etkiyi göstermediğine dair tartışmalı bulgular bulunmaktadır. Mevcut çalışmanın sonuçlarının da alanyazınla bu yönde benzer olduğu görülmüştür. Bulgular ilişkili alanyazın ışığında tartışılmıştır.
Reference57 articles.
1. Acar, D. (2015). Yazılı Duygusal Dışavurum Paradigmasının Kanser Hastalarının Eşlerinde Psikolojik Sağlık Sonuçları ve Travma Sonrası Gelişim Açısından Test Edilmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Uludağ Üniversitesi, Bursa.
2. Ashley, L., O'Connor, D. B. ve Jones, F. (2011). Effects Of Emotional Disclosure in Caregivers: Moderating Role of Alexithymia. Stress and Health, 27(5), 376-387. doi: 10.1002/smi.1388
3. Aydemir, Ö., Guvenir, T., Kuey, L. ve Kultur, S. (1997). Validity And Reliability of Turkish Version of Hospital Anxiety And Depression Scale. Türk Psikiyatri Dergisi, 8(4), 280-287.
4. Bonanno, G. A. (2004). Loss, trauma, and human resilience: have we underestimated the human capacity to thrive after extremely aversive events?. American Psychologist, 59(1), 20 – 28. doi.: 10.1037/0003-066X.59.1.20
5. Bond, F. W., Hayes, S. C., Baer, R. A., Carpenter, K. M., Guenole, N., Orcutt, H. K. ve Robert, D. (2011). Preliminary Psychometric Properties of The Acceptance and Action Questionnaire - II: A Revised Measure of Psychological Flexibility and Experientialavoidance. Behavior Therapy, 42, 676–688. doi: 10.1016/j.beth.2011.03.007