Yenilikçi İş Davranışı ve Öncülleri Üzerine Bir Araştırma

Abstract

Bu çalışma, yenilik yönetiminin en kritik unsurlarından biri olan insan kaynağının “yenilikçi iş davranışı” olgusu üzerine odaklanmakta, bilgi paylaşma, bilgi gizleme, yenilikçi kültür, yenilikçi liderlik, eğitim ve geliştirme ile yenilikçi öz yeterlilik boyutlarının, yenilikçi iş davranışı üzerinde ne derecede etkili olduğunu ortaya koymayı amaçlamaktadır. Araştırmada anket tekniğinden yararlanılmıştır. Katılımcıların bir kısmına elektronik ortamda anketler uygulanırken bir kısmıyla yüz yüze olacak şekilde uygulama gerçekleştirilmiştir. Anket uygulanmadan önce şirketin insan kaynakları yetkilileri ile görüşülmüştür. Katılımcılara toplam 53 ifade yönetilmiştir. Araştırma nicel bir çalışmadır. Toplamda 289 katılımcı ile gerçekleştirilmiştir. Çalışmada doğrulayıcı faktör analizi, normallik ve varyansların homojenliği ve çoklu doğrusal regresyon analizi testleri yapılmıştır. Bilgi paylaşma, yenilikçi öz yeterlilik, eğitim ve geliştirme boyutlarının yenilikçi iş davranışı üzerinde pozitif ve anlamlı bir etkiye sahip olduğunu ortaya koymaktadır. Buna karşın, bilgi gizleme, yenilikçi kültür ve yenilikçi liderlik boyutlarının yenilikçi iş davranışı üzerinde herhangi bir anlamlı etkiye sahip olmadığı görülmektedir. Yenilik temelli birey davranışı, büyük ölçüde bilgi paylaşma, bilgi gizleme, yenilikçi kültür, yenilikçi liderlik, eğitim ve geliştirme ile yenilikçi öz yeterlilik öncüllerinin etkisi altında şekillenmektedir. Bu çerçevede, araştırma, yenilikçi çabaların ancak “davranış değişimi” ile mümkün olabileceğini ortaya koymak ve insan kaynakları uygulamalarının inovatif iş süreçlerinin en kritik unsuru olduğunu belirtmek açısından alana katkı sunma potansiyeli taşımaktadır.