Cerrahi Tedavi uygulanmış Ayak Bileği Kırıklarının Klinik, Radyolojik ve Fonksiyonel Sonuçlarının Değerlendirilmesi

Abstract

Amaç Ayak bileği vücudun yürüme fonksiyonunda önemli bir eklemdir. Deplase ve stabil olmayan kırıkların ve eklem uyumunun konservatif yöntemlerle sağlanamadığı durumlarda cerrahi tedavi gerekir. Cerrahi tedavinin temel amacı, normal bir tibiotalar ilişki için talusun ayak bileği içindeki anatomik pozisyonunu sağlamaktır. Ayak bileği kırıklarında tedavi sonuçlarını etkileyen en önemli faktörler kırık tipi, malleol kırığı sayısı, redüksiyonun yeterliliği ve hastanın yaşıdır. Yöntem Ocak 2006-Ekim 2015 tarihleri arasında polikliniğimize başvuran, ayak bileği kırığı tanısı alan ve cerrahi tedavi uygulanan 73 hasta retrospektif olarak klinik, fonksiyonel ve radyolojik olarak değerlendirildi ve sağlam ayak bileği ile karşılaştırıldı. Bulgular Ameliyat olan hastalardan; 34'ünde bimalleol kırığı (%46.58), 8'inde (%10.96) trimalleol kırığı, 14'ünde lateral malleol kırığı (%19.18), 13'ünde medial malleol kırığı (%17.81), 1’inde posterior malleol kırığı ile birlikte ayak bileği çıkığı (%1.37) ve 1’inde de medial malleol kırığı ile birlikte arka malleol kırığı vardı (%1.37). Lauge Hansen sınıflamasına göre en sık SER (Supinasyon Eksternal Rotasyon) kırık tipi (14 olgu) (%19.18), ardından ikinci en sık PER (Pronasyon Eksternal Rotasyon) kırık tipi (14 olgu) (%19.18) idi. belirlendi. Supinasyon Addüksiyon tipi 10 vaka (% 13.70) ve PAP (Pronasyon Abdüksiyon) tipi 7 vaka (% 9.59) vardı. Danis - Weber sınıflamasına göre en sık Tip C (21 vaka) (% 52.50) ve ikinci en sık Tip B (14 vaka) (% 35,00) idi. Kaynama süresi kırık tipine göre incelendiğinde istatistiksel olarak anlamlı farklılık gözlenmedi (p=0,064). Her 3 skorlama sistemine göre istatistiksel olarak anlamlı olmasa da ameliyat öncesi bekleme süresinin uzaması ile kötü sonuç oranı arttı. Weber'e göre mükemmel iyileşme 18-42 yaş grubunda istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksek bulundu (p=0,029) ve Weber'e göre bimalleolar kırıklarda kötü sonuç anlamlı olarak daha yüksek bulundu. Weber protokolüne göre lateral malleol kırığında mükemmel sonuç anlamlı olarak daha yüksek bulundu. Posterior malleol saptanan trimalleolar kırığı olan hastaların AOFAS (Amerikan Ortopedik Ayak ve Ayak Bileği Derneği) skoru 92.11; Buradan posterior malleol stabilizasyonunun ayak bileği fonksiyonel skorunu olumlu etkilediği belirlendi. Sonuç Ayak bileği kırıklarında cerrahi tedavi uygulanacaksa fibula uzunluğu sağlanmalı, eklem yüzeyinin anatomik olarak küçültülmesi amacıyla rijit iç tespit yapılmalı ve ayak bileği hareketlerine erken başlanmalıdır.