POSTMODERNİZMİN YAŞLI YAŞAMINA ETKİSİ VE YAŞLI SORUNLARI

Abstract

Çalışmanın amacı dünyanın hemen hemen her yerinde postmodern teknolojilerin yükselişi ve yaşlı nüfusun hızlı artışı karşısında yaşlı bireylerin karşılaşmış oldukları sorunlarının tespit edilmesi ve sosyolojik açıdan değerlendirilmesidir. 19. yüzyılın ikinci yarısından itibaren yükselişe geçen postmodernizmin rekabetçi, özgürlükçü ve mobiliteye dayalı emek piyasası koşullarında; yaşlanma ile fiziksel ve biyolojik kapasite düşüşleri yaşayan yaşlı nüfusun, yetişkin genç nüfus karşısında; güçsüz, sağlıksız, üretmeyen, devamlı tüketen, geleneksel otoritesini ve statüsünü kaybetmiş dijital dünyaya ayak uyduramayan, ötekileştirilmiş istenmeyen bir grup olarak görülmelerine neden olmuştur. İçinde bulunduğumuz yüzyılda doğuştan yaşam beklentisinin artması ve postmodern teknolojilerin yükselişi karşısında yaşlılara uygun teknolojik dönüşümler ve sosyo ekonomik yaşam tarzları sağlanamaz ise; yaşlı nüfus için teknolojik; yoksulluk, sağlık bakımı ve güçsüzlük gibi modernleşme öncesi dönemin yaşlılığa özgü tehlikelerinin yeniden dirilmesi (Polivka, 2006: 184) kaçınılmaz görünmektedir. Postmodernizmin tüketim toplumu anlayışının, sayısal olarak oranı sürekli artan yaşlı nüfus üzerinden yeni tüketim alanları yaratması ve yaşlı kesimin diğer yaş grupları ile aralarındaki eğitim, teknoloji ve ekonomik alanlardaki seviye ve statü farklılıklarının neden olduğu sorunların tespitine yönelik yapılan bu çalışmada literatür taraması yöntemi uygulanmıştır.