Affiliation:
1. Ankara Üniversitesi
2. CANKAYA UNIVERSITY
3. HACETTEPE UNIVERSITY, HACETTEPE VOCATIONAL SCHOOL
4. KÜTAHYA SAĞLIK BİLİMLERİ ÜNİVERSİTESİ, KÜTAHYA SAĞLIK YÜKSEKOKULU
5. CAPPADOCIA UNIVERSITY
Abstract
Beden Kitle Endisi (BKE) hesaplamalarında, toplumlararası antropometrik farklılıklar nedeniyle ülke ve cinsiyet bazında belirli kesim noktalarının belirlenmesi önemlidir. Bu sebeple bu araştırmada, Türk genç yetişkinleri için spesifik beden kitle endisi [TR-BKE (kg/m2)] kesim noktalarını saptamak için bir çalışma yürütülmüştür. TR-BKE, Dünya Sağlık Örgütü endisi (DSÖ-BKE) ve Asya-Pasifik endisi (AP-BKE) sınıflandırmaları ile karşılaştırılmıştır. Bu araştırmada 196 olgunun (97 Erkek, 99 Kadın, yaş ortalaması 22,5 yıl) ağırlık ve boy ölçümlerini içeren verileri incelenmiştir. DSÖ-BKE ve AP-BKE’ye göre hesaplanan BKE sınıflandırılmıştır. Bu verilere istatistiksel Ampirik Kural uygulanarak TR-BKE ve ayrıca erkekler ve kadınlar için TR-BKE erkek ve TR-BKE kadın endisi kesim noktaları bulunmuştur. Veriler hem DSÖ-BKE hem de AP-BKE’ye göre sınıflandırıldığında sonuçlar tutarsızlık göstermiştir. Bu nedenle TR-BKE hesaplanarak cinsiyete göre belirlenmiştir. Bu çalışmada, Türkiye’ye özgü BKE kesim noktaları ve aynı zamanda erkekler ve kadınlar için ayrı BKE kesim noktaları bulunmuştur. Buna göre “genç erişkin” yaş grubunda erkeklerin %70,1’i kadınlarda ise %78,8’i normal sınıflamaya, erkeklerin %14,4’ü, kadınların ise %10,1’i zayıf gruba girerken, erkeklerin %5,2’i ve kadınların %4,0’ı obez gruba girmektedir. Bu sonuç Türk genç erişkinler için obez olma durumuna kıyasla, zayıf olma durumunun daha ciddi olduğunu ortaya çıkartmıştır. BKE hesaplamalarında araştırılan ülkeye özgün olarak; yaş gruplarının, cinsiyetin ve bu hesaplamalarda yaşlanmaya bağlı boy kısalma miktarının göz önüne alınması önerilmiştir.
Reference27 articles.
1. Bogin, B., & Varela Silva, I. (2012). The body mass index: The good, the bad, and the horrid. Bulletin de la Societe Suisse d’Anthropologie, 18(2), 5-11. https://hdl.handle.net/2134/14017
2. Erem, C. (2015). Prevalence of overweight and obesity in Turkey. IJC Metabolic & Endocrine, 8, 38-41. https://doi.org/10.1016/j.ijcme.2015.07.002
3. Flegal, K. M., Ioannidis, J. P. A, & Doehner W. (2019). Flawed methods and inappropriate conclusions for health policy on overweight and obesity: The Global BMI Mortality Collaboration meta-analysis. Journal of Cachexia, Sarcopenia and Muscle, 10(1), 9-13. https://doi.org/10.1002/jcsm.12378
4. Gluckman, P. D., Hanson, M. A., Morton, S. M. B., & Pinal, C. S. (2005). Life-long echoes-A critical analysis of the developmental origins of adult disease model. Neonatology, 87(2), 127-139. https://doi.org/10.1159/000082311
5. Gültekin, T., & Akın, G. (2005). Yaşlanmayla birlikte boy uzunluğu ve oturma (büst) yüksekliğinde meydana gelen değişimler. Turkish Journal of Geriatrics, 8(3), 123-128. https://geriatri.dergisi.org/abstract.php?id=268