Affiliation:
1. Uniwersytet Gdański Wydział Nauk Społecznych
Abstract
Młodzieżowe ośrodki wychowawcze (MOW-y) i młodzieżowe ośrodki socjoterapii (MOS-y) to instytucje ukierunkowane na wspieranie rozwoju oraz budowanie potencjałów dzieci i młodzieży niedostosowanych społecznie. Warunkiem niezbędnym do efektywnego przebiegu tego procesu jest włączenie środowiska rodzinnego w resocjalizację wychowanków. Rodziny nieletnich, z różnych przyczyn, nie wywiązują się prawidłowo ze swoich obowiązków wychowawczych, stąd też wymagają pomocy w ich realizacji. MOW-y i MOS-y podejmują liczne próby zaangażowania rodziców w proces resocjalizacji ich dzieci, wprowadzając różne formy kontaktów oraz wzmocnień relacji kadra–rodzina. Głównym celem badań przedstawionych w tym artykule była analiza form kontaktów MOW i MOS z rodzicami, ich częstotliwości, jakości oraz tematyki. Badania, w których wzięło udział 137 z 175 instytucji, zostały zrealizowane w strategii ilościowej z zastosowaniem kwestionariusza ankiety online. Zebrane dane pozwalają na jednoznaczny wniosek, że nie ma istotnych różnic w formach i jakości podejmowanych kontaktów pomiędzy dwoma typami badanych instytucji: MOW i MOS. Bardzo zbliżona jest również poruszana w trakcie ich trwania tematyka. Co ważne, rodzice wychowanków z dużą łatwością podejmują kontakty z kadrą pedagogiczną, korzystając z dostępnych im narzędzi komunikacji, wśród których telefon, wiadomości tekstowe oraz e-maile są najczęściej wykorzystywane. Wypracowanie odpowiednich form komunikowania się z rodzinami nieletnich jest ważnym czynnikiem sukcesu w osiąganiu kluczowych celów w procesie resocjalizacji. Artykuł zawiera również implikacje dla praktyki pedagogicznej dotyczące konieczności współpracy z rodzicami wychowanków, opartej przede wszystkim na sprawnym i zrozumiałym dla nich przekazie informacji na temat funkcjonowania ich dzieci w instytucji, ich osiągnięć, potrzeb i oczekiwań.
Reference23 articles.
1. Barczykowska, A. (2021). Od izolacji ku partnerstwu resocjalizacyjnemu–w poszukiwaniu optymalnego modelu współpracy z rodzinami w procesie resocjalizacji nieletnich. Resocjalizacja Polska, 21(1), 51–68.
2. Bhopal, K., Brannen, J., Heptinstall, E. (2000). Connecting children: Care and family life in later childhood. Routledge.
3. Creswell, J. W. (2013). Projektowanie badań naukowych: metody jakościowe, ilościowe i mieszane. Tłum. J. Gilewicz. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
4. Husby, I. S. D., Slettebø, T., Juul, R. (2018). Partnerships with children in child welfare: The importance of trust and pedagogical support. Child & Family Social Work, 23(3), 443–450.
5. Feldman, R. (2018). Development cross the life span. Edinburgh Gate, England: Pearson Education Limited.