CZYNNIKI WYRÓŻNIAJĄCE WOJSKO JAKO PRACODAWCĘ A WSKAŹNIKI WZMACNIANIA ZAANGAŻOWANIA ŻOŁNIERZY W SŁUŻBĘ - PERSPEKTYWA EMPIRYCZNA

Abstract

Celem artykułu jest analiza rozwiązań wykorzystywanych przez wojsko do wzmacniania zaangażowania żołnierzy w perspektywie konkurencyjności wojska na rynku pracy. W części teoretycznej przedstawiono różnorodność pojęcia zaangażowania w pracę w perspektywie organizacyjnej, indywidualnej i procesowej a następnie zaproponowano model wzmacniania zaangażowania żołnierzy do służby w wojsku w czasie pokoju. W części empirycznej zaprezentowano wyniki badania ankietowego wśród żołnierzy, którego celem było określenie czynników wyróżniających wojsko jako pracodawcę oraz zbadanie zależności między nimi a wskaźnikami wzmacniania zaangażowania w wojsku. W wyniku badania okazało się, że konkurencyjność wojska jako pracodawcy jest osadzona na potencjale strategicznym wojska, wynagradzaniu, kapitale relacyjnym w zespołach zadaniowych oraz polityce szkoleniowej. Badanie pokazało również, że bycie dowódcą w wojsku nie jest czynnikiem zaangażowania, co wyznacza kolejne obszary do dalszej eksploracji naukowej w zakresie przywództwa. Artykuł wypełnia lukę w literaturze dotyczącej działań Sił Zbrojnych RP w zakresie zaangażowania żołnierzy w służbę oraz obszarów polityki personalnej, która odpowiada za jego wzmacnianie.