„NATURA JEST TERAPEUTĄ”. PRZESZUKIWANIE NARRACJI UCZESTNICZEK I UCZESTNIKÓW PROJEKTU „BAZA– CENTRUM AKTYWNOŚCI OUTDOOROWYCH I ADVENTURE THERAPY”

Abstract

Celem artykułu było ukazanie zaangażowania różnych elementów środowiska przyrodniczego w organizację doświadczeń przygodowych (o znaczeniu terapeutycznym i edukacyjnym). Realizuję go, przeszukując narracje uczestniczek i uczestników projektu „BAZA– Centrum Aktywności Outdoorowych i Adventure Therapy”, ze szczególnym uwzględnieniem tych wątków, które ujawniają sprawczość materialności. Na potrzeby przeprowadzonych analiz przyjmuję – za pedagogiką rzeczy (Chutorański, Makowska, 2019) – założenie, że elementy świata materialnego, a w tym i przyrodniczego, czyli: rośliny, skały, woda, owady, zwierzęta, góry, deszcz, śnieg i szlaki, są sprawczymi elementami procesów edukacyjnych i terapeutycznych. Analiza wywiadów przeprowadzonych z osobami uczestniczącymi w projekcie pozwoliła mi na wyłonienie wstępnych, uwrażliwiających opisów relacji łączących ludzi i nie-ludzi w projekcie. W pierwszej części tekstu wprowadzam w rozumienie pojęcia środowiska przyrodniczego, które wywodzę z założeń pedagogiki rzeczy rozwijanej na gruncie teorii nowego materializmu i teorii relacyjnych (Chutorański, Makowska, 2019, s. 9–12). Następnie przedstawiam historię i podstawowe założenia adventure therapy. Ponieważ jest to złożona metoda pracy, koncentruję się na tych jej aspektach, które były wskazywane jako najważniejsze przez facylitatorki opisywanych działań projektowych.. Po przedstawieniu założeń metodyki badań prezentuję wyniki przeprowadzonej analizy. W zakończeniu zwracam uwagę na obszary wymagające eksploracji na kolejnych etapach badania.