Affiliation:
1. Politechnika Krakowska, Wydział Architektury
Abstract
W artykule omówiono ewolucję formy wieżowca oraz jego wpływ na rozwój miast amerykańskich. Studium oparto na przykładach drapaczy chmur, będących dla historii architektury symbolem pomysłowości, ambicji i sprawności architektonicznej. W analizie szczególną uwagę zwrócono na przełomowe dla epoki rozwiązania konstrukcyjne i materiałowe. Celem artykułu jest nakreślenie roli wieżowca oraz wartości dodanej, jaką pionowa struktura wnosi do miejskiego krajobrazu. Autorka wykazuje, że ówczesny kontekst kulturowy, społeczny i gospodarczy odpowiada za sukces długoterminowej wizji efektywnego wykorzystania przestrzeni.
Reference12 articles.
1. Maslovskaya, Oksana, Ignatov, G. (2018). Conceptions of Height and Verticality in the History of Skyscrapers and Skylines, E3S Web of Conferences33:01005. http://dx.doi.org/10.1051/e3sconf/20183301005
2. Condit, C. W. (1988). The Two Centuries of Technical Evolution Underlying the Skyscraper. In: Beedle, L.S. (eds) Second Century of the Skyscraper. Springer, Boston, MA. https://doi.org/10.1007/978-1-4684-6581-5_3
3. Bellis,M.(2020).TheFirstSkyscrapers.ThoughtCo.thoughtco.com/how-skyscrapers-became-possible-1991649 (data dostępu: 2023/20/02)
4. Domosh, M. (1987). Imagining New York's first skyscrapers, 1875–1910. Journal of Historical Geography. DOI:10.1016/S0305-7488(87)80112-Grash, V (2020). SKYSCRAPER. http://architecture-history.org/ (data dostępu: 2023/25/12)
5. Landau, S.B., Condit, K. (1996). Rise of the New York Skyscraper, 1865– 1913,, Connecticut: Yale University Press, New Haven