The Effect of Online Education on Pediatric Nursing Competency: A Quasi-Experimental Study

Abstract

Amaç: Çalışmada hemşirelik öğrencilerine çevrimiçi eğitim ile çocuk sağlığı ve hastalıkları hemşireliği dersi kapsamında verilen eğitiminin çocuk hemşireliği yeterliliğine etkisini araştırmak amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışma tek grup ön test- son test desenli yarı deneysel araştırma olarak yapıldı. Araştırmanın örneklemini Karadeniz bölgesindeki bir üniversitede 2020-2021 eğitim-öğretim yılında çocuk sağlığı ve hastalıkları hemşireliği dersini çevrimiçi Google Classroom aracılığıyla alan 113 öğrenci oluşturmuştur. Verilerin toplanmasında “Öğrenci Bilgi Formu”, “E-Öğrenme Sürecine İlişkin Hazır Bulunuşluk ve Beklenti Ölçeği”, “Çocuk Hemşireliği Yeterlilik Ölçeği (ÇHYÖ)” kullanılmıştır. Araştırma verileri SPSS 22.00 paket programı kullanılarak analiz edilmiş olup demografik verilerin tanımlayıcı istatistikleri yapılmıştır. Skewness- Kurtosis değerleri doğrultusunda normallik analizleri yapılarak eğitim öncesi ve eğitim sonrası ölçek puanlarının karşılaştırılmasında parametrik (bağımlı örneklem t testi) ve non-parametrik testler (Wilcoxon İşaretli sıralar testi) kullanılmıştır. Bulgular: Hemşirelik öğrencilerinin yaş ortalaması 20,97±0.98 ve %75,20’si kız öğrencidir. Hemşirelik öğrencilerinin %51,30’u çocuk hastaya bakım vermekten endişelendiğini ifade etmiştir. Öğrencilerinin %47,80’i çevrimiçi eğitimi etkili bulduğunu, %87,6’sı bu süreçte çevrimiçi eğitim ile ilgili sorun yaşadığını belirtmiştir. Öğrencilerin çocuk sağlığı ve hastalıkları hemşireliği dersi öncesi ÇHYÖ’den aldıkları toplam puan ortalamaları ile ders sonrası ölçek toplam puan ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanmıştır (p