Abstract
Cel pracyW tekście tym interesują nas dwa przeciwstawne procesy właściwe dla funkcjonowania w technologicznej rzeczywistości. Pierwszym z nich jest antropomorfizacja maszyn, stąd problematyzujemy jej przyczyny i społeczne konsekwencje, z drugiej strony przedmiotem naszego naszego zainteresowania jest zjawisko przeciwstawne – właściwie nieobecne w refleksji teoretycznej jakim jest technomorfizacja człowieka.Materiał i metodyArtykuł ma charakter metateoretyczny, a jego celem systematyzacja wiedzy na temat antropomorfizacji maszyn, jej przyczyn i skutków, a także zdefiniowanie pojęcia technomorfizacji człowieka, ukazanie przejawów myślenia technomorficznego, a także wynikających z niego konsekwencji.WynikiAntropomorfizujemy maszyny, by minimalizować przejawiane wobec nich lęki, oswoić nieznane i niezrozumiałe. Coraz częściej odczuwamy wobec nich wstyd prometejski, który alienuje nas od wytworów własnej pracy. Choć zachłysnęliśmy się możliwościami technologii, potencjałem usprawniania siebie, zapominamy jak nieludzko ułomnymi czyni nas ona jednocześnie, ile odbiera nam sprawstwa, decyzyjności, refleksyjności i krytycyzmu.WnioskiTechnomorficzny człowiek choć skuteczny jest jednocześnie coraz mniej ludzki, coraz mniej człowieczy. Poprzez zaabsorbowanie nad własną skutecznością i niezawodnością staje się emocjonalnym zombie. W zogniskowaniu uwagi na efektywności zapominamy, że nie jesteśmy maszynami i do przetrwania potrzebujemy bycia ludźmi, bycia z ludźmi, przyzwolenia na własną kruchość i ułomność.
Publisher
Alcide De Gasperi University of Euroregional Economy in Jozefow, Poland
Reference48 articles.
1. Adorno, T. (1984). Socjologia i dialektyka, w: E. Mokrzycki (red.), Kryzys i schizma, Anty-scjentystyczne tendencje w socjologii współczesnej, PIW, Warszawa, t. 2.
2. Aggarwal, P. i McGill, A. L. (2007). Is that car smiling at me? Schema congruity as a basis for the evaluation of anthropomorphized products. Journal of Consumer Research, 34, s. 468–479.
3. Bańka, J. (1988). Świat poręczenia moralnego. Medytacje o etyce prostomyślności. Uniwersytet Śląski.
4. Barabasz, A. (2007). Osobowość organizacji – metafora czy antropomorfizacja, Współczesne Zarządzanie, nr 3, s. 184-192.
5. Bauer, J. (2008). Empatia: co potrafią lustrzane neurony, Warszawa.