Pojęcie resilience w ujęciu tradycyjnym i współczesnym

Abstract

<p>W niniejszym artykule zarysowano koncepcję <em>resilience</em>, która w szerokim ujęciu dotyczy możliwości adaptacyjnych jednostek, rodzin czy całych społeczności w obliczu doświadczanych przeciwności losu lub traumatycznych zdarzeń. Wyjaśniono genezę koncepcji, a także wskazano na etymologię tego pojęcia. Wskazano Normana Garmezy’ego, Emmy Werner i Michaela Ruttera jako prekursorów badań nad <em>resilience</em>, dokonano także syntetycznego opisu prowadzonych przez nich badań. Podjęte w artykule rozważania mają na celu ukazanie złożoności samego konstruktu <em>resilience</em>, oraz związanych z nim pojęć – pozytywnej adaptacji, czynników ryzyka i czynników chroniących. Przeanalizowano także możliwości poznawcze i ograniczenia w wykorzystywaniu koncepcji <em>resilience</em>, akcentując konieczność ustalenia jednolitych ram teoretyczno-empirycznych.</p>