Kur’ân’da Musibet-Teselli İlişkisi

Abstract

İnsanoğlu, imtihan edilmek üzere gönderildiği dünya hayatında bazen korku, bazen açlık, bazen hastalık, bazen de mal ve can kaybı gibi hayatı olumsuz etkileyen çeşitli musibetlerle karşılaşmaktadır. Birçok âyette ifade edildiği gibi musibetlerin büyük bir kısmı, insanın kendi kötü fillerinin sonucu olarak meydana gelirken bir kısmı da kader ve imtihan bağlamında değerlendirilebilecek irade dışı sebeplerle olabilmektedir. Musibetler insanoğlu için oldukça yıpratıcıdır. Bu psikolojiden kurtulmak, hayata tekrar adapte olup normal yaşama dönebilmek için insanın manevi bir teselliye ihtiyacı vardır. Kur’ân, başta Peygamberler olmak üzere inananlara musibetler karşısında takınacakları tavır konusunda önemli tavsiyelerde bulunmuş ve onlara dayanma gücü verecek açıklamalar yapmıştır. Ayrıca Kur’ân’da, musibetlerin sebep ve hikmetleri üzerinde durulmuş; sabır, tevekkül, dua, tövbe ve ümitle musibetlerin üstesinden gelinebileceği vurgulanmıştır. Musibetlerle karşılaşan insan, sergilediği tutum ve davranışlarla Allah’a yaklaşmakta veya O’ndan uzaklaşmaktadır. Musibetlerle bir yandan insanın acizliği, zayıflığı, güçsüzlüğü ortaya konurken, diğer taraftan samimiyeti ölçülmekte ve hak katındaki derecesi de tayin edilmektedir. Bu çalışmada, musibet–teselli bağlamında Kur’ân'ın, Müslümanları nasıl teselli ettiği, onlara nasıl moral verdiği ortaya koyulmaya çalışılmıştır.