Kırgızca Deyimlerde Geçen Güzellik ve Güzel Görünüm İle İlgili Kültürel Algılar

Abstract

İnsan; tıp alanında fizyolojik bir yapı, sosyolojide toplumun bir üyesi, psikolojide farklı bir benlik sistemi ve yaratıcılığın unsuru, ekonomide sistem içinde bir birim, teolojide Tanrı’nın yarattığı en mükemmel canlı, antropolojide kültürün işlediği bir varlık sayılmaktadır. Dilbilimde insanın kendisi değil onun dili ve dille ilişkisi bütün boyutlarıyla ele alınır. İnsanoğlu yaratıldığından beri değişik arayışlar içindedir. Sürekli olarak daha iyiyi, daha güzeli, daha estetik olanı ve mükemmeli aramaya devam ederken yaşadığı kültürel çevrede kişisel hazlarını, içgüdüsel davranışlarını daha seçici ve etkili kullanma arzusunu da devam ettirdiği görülür. Yaratılmışların üstünü olarak tanımlanan insan; güzellik ve güzelliğin unsurlarından, ölçütlerinden güzellik duygusundan geri kalamayacağını bu kavramları bilim ve felsefe alanına kadar ileri götürmesinden anlamak mümkündür. Dünyada bütün kültürlerde olduğu gibi Türk uygarlığının içinde köklü bir geçmişe sahip olan Kırgız kültüründe de dile yansıyan güzel görünüm ve güzellik kavramını ifade eden sözler vardır. O sözler leksikolojik unsurlar içinde kısa ve öz olarak deyimler aracılığıyla yansıtılmıştır. Bu çalışmamızda Kırgızca deyimlerde geçen güzellik ve güzel görünüm ile ilgili kültürel algılara yer verilmiştir.Dünyada bütün kültürlerde olduğu gibi Türk uygarlığının içinde köklü bir geçmişe sahip olan Kırgız kültüründe de dile yansıyan güzel görünüm ve güzellik kavramını ifade eden sözler vardır. O sözler leksikolojik unsurlar içinde kısa ve öz olarak deyimler aracılığıyla yansıtılmıştır. Bu çalışmamızda Kırgızca deyimlerde geçen güzellik ve güzel görünüm ile ilgili kültürel algılara yer verilmiştir.